Doorgaan naar hoofdcontent

Morgen is het zover plus hoe ik nu piano speel

Morgen is het zover. Ik ga naar Duitsland. Eerst nog wat onderzoeken, vrijdag is de operatie. Zaterdag kom ik weer terug. De koffer is gepakt. Alles is voorbereid. Ik ben er klaar voor en ik heb er een positief gevoel over. En nu voor het eerst een eigen video met een opname van hoe ik nu piano speel zodat we straks kunnen vergelijken wat er is veranderd. Door de zenuwen gaat het spelen wel wat minder goed dan normaal, maar dat heet geloof ik indekken...

Reacties

Unknown zei…
Ik heb bewondering voor je moed en kracht en je inspireert me als ik weer eens een dipje heb dat in de verste verte het niet kan meten met jouw MS. Sterkte met alles.....

Warme groet,
Greta
Angelique zei…
Ik als leek vind dit ook al fantastisch, het enige wat je denk ik mist is een goede bladomdraaier!

Nogmaals, we denken aan je vandaag en morgen,

Angelique

Populaire posts van deze blog

Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plök veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieëren voor Claudy. Laot mèr komme! (zo heet ook één van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu heeft ze per ongelu

Een heel zwaar leven

Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep.  Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is.  Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo: Bij ons in het straatje  Daar ging eens een praatje Dat Coba van Kret van Bertram Ging trouwen met Doris die 70 jaar is En niemand die snapt er wat van. Dat doet ‘m het voorjaar Dat ligt aan het lenteweer Want alles wat jong is Och dat vrijt zo graag Tatatata! Tatatata! In het Limburgs klinkt het beter