Gister heeft mijn zus me geholpen met het nemen van de antibiotica. Dit moet op bepaalde tijden. Ik heb hier geen overzicht over wat mij zenuwachtig en onzeker maakt. Maar ik word hier bij geholpen en het lukt en dat is een positief punt. Ik ben niet alleen en dat vind ik erg fijn. Ik kreeg van verschillende mensen zowel Petra als Henriëtte positieve reacties op mijn afgelopen paar blogs. Eindconclusie was; volhouden Claudy. Dat is even heel erg moeilijk. Maar ik ga door, en samen met Artemis beschrijf ik dit. Terug naar gister, het was een hele zware avond met mijn zus. Alle problemen die ik eerder noemde op mijn blog over incontinentie etc. die kwamen deze avond duidelijk naar voren. De dag breekt aan en mijn dochter gaat weer naar school. Het leven gaat gewoon door. En ik ga hier graag in mee.
Over tegenslag en de schoonheid van het leven