Een lezer van dit blog, kwam met de volgende tip. ‘Als je wilt dat die betrekkelijkheid en schoonheid overkomen, moet je zorgen dat ik dat voel. Het helpt niet of ik schrijf dat een ijsje lekker is, maar als ik beschrijf hoe mijn speeksel alleen bij het zien al, mijn mond in 'sprietst', dan herken ik als lezer dat gevoel en ervaar ik hoe lekker dat ijsje eruit ziet. Begin met mij te laten voelen wat een dag met MS betekent. Als je dan later schrijft over een moment in Australia, doen snap ik de impact. Het gaat me dus in de eerste plaats om bijvoorbeeld jouw ochtendritueel, wat kun je wel en wat niet met de vraag van je kinderen. Dus niet over vertellen, maar laat me meekijken/ voelen.’ Ik heb lang over deze reactie nagedacht. Maar dat is niet waar ik mijn kracht uit haal. Ik ben een bewonderaar van Einstein en denk vaak aan de volgende waarden: ‘Met logica kom je van A naar B. Met fantasie van hier naar overal.’
Over tegenslag en de schoonheid van het leven