kracht, muziek en ms

Afgelopen zondag zijn mijn man en ik samen naar het Concertgebouw geweest. Ik zie die bezoeken als een bijzondere gewoonte die ik er graag in houd. Ik moet wel elke keer steeds meer overwinnen: mijn moeizame voortbewegen, een onhandige entree aan John's arm, het geklungel in de garderobe, de gang naar de wc. Maar toen dat allemaal zondag weer achter de rug was, mocht ik gaan zitten. Het geroezemoes werd onderbroken door een stem die iedereen vriendelijk verzocht de mobiele telefoons uit te zetten, vervolgens werden nog enkele wensen van de meesterpianist die zou gaan optreden meegedeeld. Het licht werd zacht gezet, het concert kon beginnen. Mijn pianolerares sprak altijd over ‘gewijde grond’ als ze het over het Concertgebouw had, daar kan ik me wat bij voorstellen. Ik ging nog even recht zitten en realiseerde me, zoals ik dat vaker doe, dat alle stoelen in de grote en kleine zaal van het Concertgebouw cadeau gedaan zijn door de dochter van Freddie Heineken. Heineken zelf was een en

Het is alweer half januari. Vorige keer heb ik geschreven over de problemen waar ik tegen aanloop met het mijzelf toedienen van een spuit, een keer in de twee dagen. Ik heb ook verteld dat ik wil onderzoeken of het spuiten wel of niet een positief effect op mij heeft en dat ik bij het NEN wil gaan kijken of zij iets voor mij kunnen doen. Het is duidelijk dat de afgelopen twee maanden moeilijker waren dan de periode daarvoor toen ik nog geen spuit gebruikte. Ja, waar haal ik dan nu intussen de kracht vandaan? Deze week in ieder geval uit vriendschap. Ik lunchte met oud-collega’s van Heineken, één van hen schreef daarna: ‘Ik hoop dat jij weer de kracht terugvindt om positief in het leven te staan. Dat is waar ik je zo om bewonder.’ Zondag gaan we eten met een oud-studiegenootje en haar vriend. HET WORDT VEGETARISCH!! We hebben er allemaal zin in, mijn kinderen gaan meehelpen met koken. Via mijn Wageningse vriendin heb ik een energielamp gekocht. Daar mag je een half uur tot twee uur per

Lieve lezer, De eerste week van januari zit er al weer op. De decembermaand ligt al achter ons. Het jaar 2009 belooft voor ons allen weer spannend te worden. Mijn lieve gezin bespreek ik even niet. Zelf gebruik ik al drie maanden het medicijn Betaferon. Dat heeft mij de afgelopen tijd veel praktische problemen bezorgd. Je moet op een ingewikkelde manier een poeder zien te mengen met een oplosmiddel en dat moet allemaal steriel gebeuren volgens allerlei voorgeschreven stappen. Dat luistert allemaal nauw. Als je dat voor elkaar hebt, moet alles nog in een speciale injector. Die injector ging in één week, twee keer stuk. Ik kreeg twee nieuwe injectors via de post opgestuurd, maar praktische hulp kon niemand mij op dat moment geven. Ik zie op dit moment maar voor 20 procent. Het geklungel en de onzekerheid hebben me een enorme stress opgeleverd. Met hulp van een vriendin met een medische achtergrond gaat het nu beter. Of het middel een positief effect heeft op mijn gezondheid is nog afwach