kracht, muziek en ms

Het is december, het is heel erg koud, en erg glad, en erg mooi. Deze laatste maand van het jaar ging goed, vergeleken met hoe het de afgelopen twee jaren ging. Mijn energie is toegenomen en ik ben beter in staat om zelf dingen te doen. Zo maak ik gebruik van Valys, dat is een taxidienst voor langere afstanden voor mensen die zich niet makkelijk kunnen bewegen. Op deze manier kan ik opeens zelfstandig door het land reizen. Een bijzondere ontmoeting vond dankzij de taxi plaats de afgelopen weken. Een zwaar gehandicapte man reisde ook mee met Valys, we zaten samen in de auto. Hij was een sterke man die ondanks zijn handicap in staat was om eigen keuzes te maken. Ik heb van hem geleerd dat als dingen niet gaan zoals ze moeten gaan, je moet kijken hoe ze wel kunnen gaan. Hij stemde mij vrolijk en gaf mij moed. Ik zie dit als een mooie afsluiting van 2010 en hieraan wil ik graag nog een keer een stuk van Chopin koppelen, want het was immers zijn jaar! Bij het schrijven van deze c

Op 26 maart heb ik in dit blog een stuk geschreven over Bart ter Woerds, Bart is de derde Nederlander die de Liberation treatment heeft ondergaan. Sinds die tijd heb ik af en toe telefonisch contact met hem, zoals afgelopen week Mijn vraag is altijd hoe is het nu met jou? Gezien mijn eigen ervaringen heb ik aan een woord voldoende. Het gaat goed met hem, maar er is wel veel discipline nodig om vooruit te komen. Dat herken ik. Dit is mijn manier om discipline op te brengen: Mijn cesar therapeute komt elke week en geeft mij dan nieuwe oefeningen op. Die doe ik dagelijks Ik speel iedere dag piano, dat is voor mij de beste graadmeter die ik heb Last but not least: mijn huishouden en een goede energie verdeling Maar altijd maar streng voor jezelf zijn, is ook niet goed. Ik vind december altijd een zware maand. In zo’n tijd moet je ook een beetje aardig voor jezelf zijn en soms tegen jezelf zeggen: nu is het even mooi geweest, je hebt even genoeg je best gedaan. Voor nu, geniet van het leven