Doorgaan naar hoofdcontent

Het hoeft niet altijd nieuws te zijn...

Beste volgers, het  is hier lang stil geweest. Ik vond het zelf de afgelopen jaren, als ik Claudy had gezien, moeilijk iets op te schrijven na afloop. We hadden niets besproken dat we niet al vaker hadden op geschreven. Wellicht is het mijn journalistieke verleden dat me hier dwars zit, het gevoel dat je altijd iets nieuws moet vertellen omdat het anders niet interessant voor anderen is, om te lezen.

Mijn overbuurvrouw Brecht heeft gelukkig geen last van dit soort beperkende gedachten en leverde het volgende stukje bij mij aan, dat ik hierna zal plaatsen. Leuk om te lezen, en wie weet voelt iemand zich geroepen om ook weer eens iets te sturen. Dat kan altijd naar petra@petraterdoest.nl.

Groet aan jullie allen,
Petra ter Doest - blogbeheerder

Reacties

Populaire posts van deze blog

Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plök veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieĂ«ren voor Claudy. Laot mèr komme! (zo heet ook Ă©Ă©n van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu heeft ze per ongelu

Een heel zwaar leven

Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep.  Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is.  Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo: Bij ons in het straatje  Daar ging eens een praatje Dat Coba van Kret van Bertram Ging trouwen met Doris die 70 jaar is En niemand die snapt er wat van. Dat doet ‘m het voorjaar Dat ligt aan het lenteweer Want alles wat jong is Och dat vrijt zo graag Tatatata! Tatatata! In het Limburgs klinkt het beter