Doorgaan naar hoofdcontent

Dieet van Terry Wahls, deel 2


Een week of twee geleden, voelde ik me niet zo goed. Dat was een tegenvaller. Ik voelde me depressief en was nogal
afgevallen. Ik heb toen contact gezocht met mijn huisarts en met de diƫtiste en zij hebben mij weer goed geholpen. De diƫtiste heeft het dieet van Terry Wahls waarover ik de vorige keer al schreef, aangepast en ik ben nu weer van 52 naar 55 kilo gegaan. Dat is al een mooie verbetering en nu hoop ik dat de weg verder omhoog gaat. Ik wil graag terugkeren naar het gevoel van vooruitgang en meer energie, dat ik had toen ik met het dieet begon. in het begin had. Dat zou nu weer moeten komen. Ik wil graag contact hebben met de foundation van Terry Wahls om te vragen wat zij hiervan vindt, maar dat is nog niet zo makkelijk.

De huisarts concludeerde dat het bereiden van het eten volgens de regels van het dieet mij veel energie kost. Het is een enorm werk om alles goed te doen. Hij heeft de organisatie 'Better Life' ingeschakeld  (dat loopt via de WMO). Nu komt iedere week iemand mij helpen met alle voorbereidingen. Al die hulp geeft weer goede kracht.

Wat ook goede moed gaf, was de uitnodiging van mijn oude schoolvriend Lucas Hendricks voor een optreden van het Cello8ctet. We hadden een heerlijke middag. De Cello8ctet speelde in De Duif in Amsterdam. Het concert was om geld in te zamelen nu de subsidies worden aangetast. Dat doel sprak mij aan. Toen ik aankwam, werd de deur opengehouden door Job Cohen, die daar ook was met zijn vrouw. Nog een bijzonder moment.

Op de website van de agent van Cello8ctet staat een mooi stuk, van Arvo Part. Alleen kan ik dat niet embedden op dit blog. Dus ik geef hierbij de link

Op Youtube ook een aardig filmpje waar je kunt zien wat een leuk en levendig muziekgezelschap het is.


Reacties

Anoniem zei…
Wat plezierige muziekkeuze heb je! Misschien is de volgende link nog interessant voor je, het is de review van George Jelinek van Terry Wahls' boek

http://www.amazon.com/review/RAZ0C163078G0/ref=cm_cr_dp_cmt?ie=UTF8&ASIN=0982175086&nodeID=283155&store=books

Populaire posts van deze blog

Goede Week

Voor mij is dit al mijn hele leven een bijzondere tijd. Een tijd die aanzet tot bezinning, een tijd waar vele facetten in zitten. En voor mij zeker, met het voorjaar buiten, van een overheersende schoonheid. Van een wijze man, kreeg ik een heel mooi gedicht. Het is gemaakt door een terminale patiente die inmiddels is overleden. Wat ik er, door mijn ziekte, in herken is hoe moeilijk het is om uitdrukking te geven aan je gevoel, zelfs tegenover je dierbaren, omdat je beiden in een tegenovergestelde situatie zit. Ik vind dat de tekst ook mooi past bij deze week. Ik sta aan de overkant Ik sta aan de overkant van een stroom de stroom van jouw verdriet jouw eenzaamheid ik wil je bereiken maar vind de woorden niet vind de gebaren niet ik sta daar aan de overkant tegenover jou kon ik met je meehuilen ik vind de tranen niet niet diep genoeg kan ik voelen wat je voelt het enige wat ik koppig doe ik blijf ik sta ik wacht ik kijk zo ben ik een beetje bij je (Marina San Giorgi, uit de bundel ‘Vlieg...
Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plƶk veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieĆ«ren voor Claudy. Laot mĆØr komme! (zo heet ook ƩƩn van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu...