Piano op een andere manier

Drie maanden geleden werd ik heel enthousiast door een vriendin gewezen op het boek Musicofilia van de neuroloog Oliver Sacks. Ik heb het direct besteld als luister cd. Het raakte me diep, ik haalde eruit dat je ook als je een handicap hebt muziek op een eigen manier kunt vormgeven. Eerder in dit blog heb ik beschreven dat ik het piano spelen los heb moeten laten omdat de frustratie over wat ik allemaal niet meer kon groter werd dan het plezier. Oliver Sacks vindt dat als het leven je niet toestaat iets op een bepaalde manier te doen je zelf op zoek moet gaan naar een andere weg. Jaap van Zweden haalde dit aan toen hij laatst in het programma Zomergasten was. Hij gaf het voorbeeld uit het boek van een jongen die Gilles de la Tourette heeft en drum speelt. Door de muziek krijgt energie van de jongen een andere uitlaatklep en valt het vloeken stil. Het boek van Sacks hield mij ook bezig en ik besloot dat ik wat ik had opgedaan moest toepassen op mijn eigen pianospelen. Sindsdien studeer ik elke dag op de Nocturne Posthume nr 20 van Chopin. Ik lees ’s ochtends eerst in het muziekboek en speel dan uit mijn hoofd, ik luister naar mijn spel en sla het op in mijn hoofd. Elke dag voeg ik twee maten toe. Ik ben nu op pagina 2. Het gaat goed en geeft me een grote voldoening. Ik doe het niet voor de buitenwereld, ik doe het voor niemand behalve voor mijzelf. Het oordeel van anderen maakt me niets meer uit.