Nog een keer Egypte.

Met haar gezinnetje is Petra voor de tweede week in Marokko.
Ik sta het mezelf nog een keer toe, om het over mijn verleden in Egypte te hebben.
Het was begin voorjaar in Egypte. Het werd al warmer, en het was daar erg stoffig.
De Griek John P. woonachtig in Egypte, reed in een gloed nieuwe Mercedes door de straten van Cairo, ik zat naast hem.
In een van de zijstraten, zat een man boven op een plankje. Onder het plankje zaten wielentjes. De man had geen benen meer. Hij bewoog zich voort met zijn handen.
John P. opende het raampje van zijn auto en wierp wat geld naar de man.
John P. sloot het auto raam. Hij keek me aan en zei ,,Dat is als voorzorgs maatregel, voor als ik het in mijn volgende leven slecht tref.” Ik wist op dat moment niet wat ik moest zeggen of doen. Ik hield mijn mond. We zijn verder het stoffige,drukke en prachtige Cairo in gereden, naar de plek van bestemming.

Mijn man en ik zien Egypte als een erg verrijkende evaring.
Graag wil ik afsluiten met een bijpassend muziek stuk uit Egypte.



Het leven in Egypte, en ook de confrontatie met mijn ziekte, heeft mij doen besluiten om donateur van het Lilianefonds te worden.
http://www.lilianefonds.nl/