Doorgaan naar hoofdcontent

Rust

Na alle drukte, cadeautjes en verplichtingen van 6 december komen we thuis en vind ik een cadeautje bij de voordeur. Het is een DVD, ‘Het Witte Gat’ van Marcel Messing. Messing spoort aan tot zelf onderzoek. Hij denkt dat, onder andere, macht en geld ons afleiden van waar het werkelijk om gaat.
We gaan naar binnen en al snel zijn de kinderen blij aan het spelen met hun nieuwe spullen. Ik bekijk de DVD. John maakt zich klaar voor een reis van een week naar de VS.
De oude vraag komt weer bij me op: waar gaat het om, waarom deze weken, wat willen we eigenlijk? Worden we geconfronteerd met een bijzonder facet van het leven, gezelligheid en genegenheid, liefde? Is dat de reden waarom we al die feesten vieren? En is het waar? Somber gestemd kruip ik mijn bed in.

De volgende dag kijk ik naar een van de cadeaus die ik kreeg, een Tibetaanse singing bowl. Een regel van het gedicht dat erbij zat, wil ik hier graag herhalen: ‘De toon zal je leiden naar de vrede van binnen, naar een leeg gemoed dat het heden kan beminnen.’ Ik weet dat deze drukke dagen mijn gevoel van onmacht vergroten, dat maakt me sceptisch.'De singing bowl ga ik bij het mediteren gebruiken. Dat zal mij helpen de balans terug te vinden. Ik denk aan de woorden van Eckhart Tolle: 'Silence speaks.'

Ik zal u op de hoogte houden of het me lukt.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plök veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieĂ«ren voor Claudy. Laot mèr komme! (zo heet ook Ă©Ă©n van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu heeft ze per ongelu

Een heel zwaar leven

Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep.  Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is.  Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo: Bij ons in het straatje  Daar ging eens een praatje Dat Coba van Kret van Bertram Ging trouwen met Doris die 70 jaar is En niemand die snapt er wat van. Dat doet ‘m het voorjaar Dat ligt aan het lenteweer Want alles wat jong is Och dat vrijt zo graag Tatatata! Tatatata! In het Limburgs klinkt het beter