Doorgaan naar hoofdcontent

Dominee ter Linden

Dit weekend las ik een speech die dominee C.A. Ter Linden gehouden heeft ter gelegenheid van het 25 jarig jubileum van MS research. Dominee ter Linden ken ik al vanaf mijn 23ste levensjaar. Zijn dochter is getrouwd met een hele goede vriend van mijn man.
Zijn toespraak heeft mij op een positieve manier aan het denken gezet. Ik heb mezelf de vraag gesteld: Wat wens ik de mens toe en last but not least, wat wens ik mezelf toe?
In de eerste plaats wens ik ons allemaal toe dat we de schoonheid van het leven zien in al zijn facetten, dus zowel de mooie als de lelijke.
Op de tweede plaats wens ik dat we naar onszelf kunnen kijken: wie ben je echt? Respect hebben voor jezelf is houden van jezelf. Houden van jezelf onder alle omstandigheden. Als dat lukt zie je dat terug in de reacties van mensen om je heen. Ze kunnen van jou houden zonder dat ze daarover na hoeven denken.
Op de derde plaats wens ik dat we de betrekkelijkheid van het leven als troost zien en daar kracht uit kunnen putten.
Vertrouwen vind ik een mooi woord.
Mijn motto is: leven is een kunst, een uitdaging waard om aan te gaan.

De toespraak:
Stel dat u tien minuten God mocht zijn, wat zou u in die tien minuten doen? U moet snel beslissen, u hebt niet veel tijd. Meer lezen?

Reacties

Populaire posts van deze blog

Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plök veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieëren voor Claudy. Laot mèr komme! (zo heet ook één van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu heeft ze per ongelu

Een heel zwaar leven

Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep.  Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is.  Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo: Bij ons in het straatje  Daar ging eens een praatje Dat Coba van Kret van Bertram Ging trouwen met Doris die 70 jaar is En niemand die snapt er wat van. Dat doet ‘m het voorjaar Dat ligt aan het lenteweer Want alles wat jong is Och dat vrijt zo graag Tatatata! Tatatata! In het Limburgs klinkt het beter