Doorgaan naar hoofdcontent

Meer Singing in the Brain...

Er is iets bijzonders gebeurd dat ik graag door wil geven. Zoals jullie wel weten is professor Erik Scherder geïnteresseerd in muziek en in MS. Hij is in februari bij mij op bezoek geweest. Mijn kinderen vonden dat heel stoer. En ik ook.

Het bijzondere is dat hij een paar dagen geleden mij nog een keer een bezoek bracht toen hij in Zandvoort was. Zonder aanleiding, zomaar! Ik heb zijn boek Singing in the Brain gelezen en dat vond ik waanzinnig. Ik zou het heel fijn vinden om positief bij te dragen aan een oplossing voor deze ziekte. Waar zit de kracht?  Een ding weet ik zeker: Muziek en mensen!

Ik vind het geweldig dat mijn buurvrouw Brecht Daams op haar manier een bijdrage levert. Ze heeft inmiddels veel onderzoek gedaan naar de relatie tussen voeding en MS. Op dit blog is daar vaker over bericht. Professor Scherder leest mijn blog ook en hij is ook geïnteresseerd in de invloed van voeding en elektrostimulatie op MS. 
  
Het zou mooi zijn als we samen onderzoek kunnen doen. Ik wil graag daaraan bijdragen! We gaan ervoor! 

Ik wens u allen een mooi kerstfeest en een goed nieuwjaar. 


Reacties

Populaire posts van deze blog

Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plök veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieëren voor Claudy. Laot mèr komme! (zo heet ook één van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu heeft ze per ongelu

Een heel zwaar leven

Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep.  Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is.  Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo: Bij ons in het straatje  Daar ging eens een praatje Dat Coba van Kret van Bertram Ging trouwen met Doris die 70 jaar is En niemand die snapt er wat van. Dat doet ‘m het voorjaar Dat ligt aan het lenteweer Want alles wat jong is Och dat vrijt zo graag Tatatata! Tatatata! In het Limburgs klinkt het beter