Doorgaan naar hoofdcontent

Terug naar Duitsland voor controle

Vorig jaar, in de laatste week van december, zag ik de uitzending van 'EenVandaag' met daarin Inge Ginder (2 onderwerp, vanaf 7 min 56). Ze vertelde over MS en dat zij begin 2010 naar Polen is gegaan voor een dotterbehandeling, zoals de Italiaanse dokter Zamboni aanbeveelt. Toen haar aderen daarna weer opnieuw verstopt bleken te zijn, ging ze voor haar tweede dotterbehandeling naar Belgiƫ. Dit alles met goed gevolg.

Deze uitzending gaf mij moed. Inge vertelde over de Zamboni-treatment en legde uit dat zij er nog steeds veel vertrouwen in heeft. Het komt vaker voor mensen zich meermaals moeten laten dotteren.

Mijn eigen ervaringen stemmen mij ook positief. Dit jaar, in 2011, ben ik een half jaar na mijn eerste dotterbehandeling opnieuw naar Duitsland gegaan, voor controle. Mijn aderen zijn schoon. Dit bevestigt mijn gevoel dat ik in december al beschreef: mijn energie is toegenomen.

Dit alles geeft mij zin om het nieuwe jaar in te gaan en ik wens dat eenieder toe!

Tot besluit, in het jaar van Liszt, een muziekstuk dat 'Het klokje' heet en ook zo klinkt.


Reacties

Hurms zei…
Beste Claudy,

Deze internetsite heb ik via mijn schoonvader gekregen, Jan Kortes (wat ik begrepen heb is hij een collega van uw man bij DSM).
Wat ik gehoord heb was u ook 30 toen bij u MS vastgesteld werd. Ik weet nu een kleine maand dat ik MS heb en ben afgelopen week ook 30 geworden.
Ik zag dat u naar Duitsland bent geweest voor een behandeling spannend zal dat geweest zijn!
Welke vorm van MS heeft u, ik schijn RRMS te hebben. Sinds afgelopen mei heb ik klachten die begonnen met een totale gevoelloosheid van borsten tot het puntje van mn tenen. Van de 1 op de andere dag voelde ik niets meer, de neuroloog dacht aan een eenmalige aanval die hij Myelitis noemde, toen ik in November een nieuwe aanval kreeg werdt het toch MS genoemd omdat hij meerdere plekken gezien had, alleen heb ik daar nooit bewust klachten van gehad. Er vallen op deze manier wel veel puzzel stukjes op zn plek. Altijd maar moe zijn, wakker worden en moe zijn, nu kan ik het een naam geven, ook al is die naam niet zo prettig toch heeft het een naam, het is nog erg dubbel.
Hoe is het bij u verlopen, wisten ze in 1x dat het MS was? Als u niet wil antwoorden snap ik dat helemaal hoor, we kennen elkaar niet eens.
Ik ben getrouwd met de oudste zoon van Jan Kortes, Henk Kortes (hij is 25 en ik sinds afgelopen week dus 30) we hebben 2 zoontjes van 3 en 1 jaar.
Verder heb ik niet veel vragen of andere dingen, ik wilde u even laten weten dat ik misschien af en toe eens op uw Blog zal lezen, zit er over te denken zelf ook een blog te maken.

Groeten,
Herma Kortes
Barbara zei…
Hai Claudy! Fijn dat het goed gaat! Zullen we weer een keer koffie doen?
groet Barbara
(je filmpjes laden bij mij niet op)

Populaire posts van deze blog

Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plƶk veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieĆ«ren voor Claudy. Laot mĆØr komme! (zo heet ook Ć©Ć©n van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu heeft ze per ongelu

Een heel zwaar leven

Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep.  Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is.  Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo: Bij ons in het straatje  Daar ging eens een praatje Dat Coba van Kret van Bertram Ging trouwen met Doris die 70 jaar is En niemand die snapt er wat van. Dat doet ‘m het voorjaar Dat ligt aan het lenteweer Want alles wat jong is Och dat vrijt zo graag Tatatata! Tatatata! In het Limburgs klinkt het beter