Op de foto staan Maude en ik op het strand van Vlieland. Ze ging met me mee 's ochtends vroeg als je het strand nog helemaal voor je zelf hebt. Met stok dat wel. Want een spectaculaire verbetering sinds de liberation treatment is uitgebleven. Ik loop nog net zo slecht als voorheen. De verbetering die ik merk is klein. Al gaat het pianospelen nog steeds veel beter dan daarvoor.
Eigenlijk zou je de ervaringen met de liberation treatment moeten kwantificeren. Zoveel mensen laten zich nu op verschillende locaties en door verschillende artsen behandelen. Hoe het daarna met ze gaat en zeker na enige tijd, daar weten we niets van. Ik wil daar graag met de cesartherapeute over praten.
Al met al heb ik een wat dubbel gevoel. Heerlijke vakantie met het hele gezin. Maar er is natuurlijk ook teleurstelling. Al weet je van tevoren dat je nergens op moet rekenen, je hebt toch hoop.
Behalve van het strand heb ik op Vlieland ook genoten van de muziek. Op zo'n moment is alles goed. We bezichten het Concert bij kaarslicht in de Nicolaaskerk. Het pianoduo Lestari Scholtes en Gwylim Janssens speelde, onder andere, Poulenc. Op You Tube vond dit fragment waarin ze een sonate voor twee piano's en orkest van Poulenc spelen.
Reacties