Doorgaan naar hoofdcontent

Almaz

Petra gaat op vakantie naar Marokko. Dit brengt me terug in de tijd, en doet me herinneren aan de 3 jaar die we in het buurland Egypte hebben gewoond. Een tijd waar ik mijn naïviteit ben kwijt geraakt. Zwanger van onze oudste zoon ben ik erheen gegaan, zwanger van onze dochter zijn we terug gekomen. Hoe armoede eruitziet en ruikt heb ik daar gevoeld. Na de geboorte van mijn zoon kwam Almaz in beeld. Vijf weken na de bevalling ben ik weer gaan werken en Almaz werd de nanny van Daan (mijn zoon). Almaz kwam uit Ethiopië en was een prachtige vrouw van 27 jaar. Zoals zo velen met haar hoopte ze via Egypte een verblijfsvergunning voor Amerika te krijgen.
Het leven loopt vaak niet zoals gepland. Negen maanden na de geboorte van Daan kreeg ik de dyagnose MS te horen. Na een herstel tijd in Nederland ben ik weer met Daan naar Egypte terug gegaan. Daar aangekomen volgde een zware ontmoeting met Almaz. Ze vertelde me dat een huisgenoot van haar, na het bidden, het huis had verlaten. Ze had vergeten de kaarsjes te doven, het huis was afgebrand. Verzekeringen hadden ze niet, de spaarcenten waren verbrand, hun droom voorbij. Ze moest terug naar Ethiopië. Voor dat ze terug ging wilde ze afscheid nemen van Daan en mij. We moesten beiden huilen. Ze vroeg me haar in ieder geval door te geven wanneer Daan zou trouwen, dan wilde ze zeker komen.
We weten niet waar ze is. Voor ons was ze heel bijzonder. Haar naam betekent in het Ethiopisch ‘diamant’. Dit lied past bij haar.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plök veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieëren voor Claudy. Laot mèr komme! (zo heet ook één van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu heeft ze per ongelu

Een heel zwaar leven

Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep.  Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is.  Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo: Bij ons in het straatje  Daar ging eens een praatje Dat Coba van Kret van Bertram Ging trouwen met Doris die 70 jaar is En niemand die snapt er wat van. Dat doet ‘m het voorjaar Dat ligt aan het lenteweer Want alles wat jong is Och dat vrijt zo graag Tatatata! Tatatata! In het Limburgs klinkt het beter