Doorgaan naar hoofdcontent

Wouter Bos

Even iets heel anders, of misschien toch niet zo heel erg anders?
Op verzoek van de schoolkrant heeft mijn dochter Maude een email gestuurd aan Wouter Bos. De bedoeling was om te netwerken via hyves en te laten zien hoe dat werkt. Wouter Bos zit ook op hyves en dus kon ze hem zo een berichtje sturen. Ze stelde hem twee vragen namens alle kinderen van de Larense Montessorischool.

Beste Wouter,
1. Maak je je zorgen over de kredietcrisis?
2. En moeten kinderen zich daar ook zorgen om maken?

Heel veel mensen komen door de crisis een moeilijke situatie terecht. Mensen raken hun baan kwijt zonder dat ze daar iets aan kunnen doen. Het overkomt ze. Net zoals mijn ziekte mij is overkomen. Ze zullen moeten uitvinden waar hun kracht ligt.

Ze heeft haar vragen twee weken geleden via hyves verstuurd.
We wachten vol spanning op antwoord. Nu hoorde ik van een bevriende journalist dat Wouter Bos deze week aan het skiƫn was en even helemaal geen vragen kon beantwoorden. Al helemaal geen goede vragen van kleine meisjes uit Laren. Dus nog even geduld a.u.b.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plƶk veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieĆ«ren voor Claudy. Laot mĆØr komme! (zo heet ook ƩƩn van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu...

Goede Week

Voor mij is dit al mijn hele leven een bijzondere tijd. Een tijd die aanzet tot bezinning, een tijd waar vele facetten in zitten. En voor mij zeker, met het voorjaar buiten, van een overheersende schoonheid. Van een wijze man, kreeg ik een heel mooi gedicht. Het is gemaakt door een terminale patiente die inmiddels is overleden. Wat ik er, door mijn ziekte, in herken is hoe moeilijk het is om uitdrukking te geven aan je gevoel, zelfs tegenover je dierbaren, omdat je beiden in een tegenovergestelde situatie zit. Ik vind dat de tekst ook mooi past bij deze week. Ik sta aan de overkant Ik sta aan de overkant van een stroom de stroom van jouw verdriet jouw eenzaamheid ik wil je bereiken maar vind de woorden niet vind de gebaren niet ik sta daar aan de overkant tegenover jou kon ik met je meehuilen ik vind de tranen niet niet diep genoeg kan ik voelen wat je voelt het enige wat ik koppig doe ik blijf ik sta ik wacht ik kijk zo ben ik een beetje bij je (Marina San Giorgi, uit de bundel ‘Vlieg...