Samen met mijn dochter rijd ik al een paar weken op zondagochtend naar de schaapjes op de hei bij Blaricum. De eerste keer moest ik echt iets overwinnen. Het was 8 uur ’s ochtends en ik ging via een binnenweg op de scoot naar de hei. Kon ik dit wel? Kon ik goed genoeg zien op de nog onbekende route? En op de hei met mijn dochter nog een stukje wandelen? En dan weer terug, trok ik dat wel? Hoe zou mijn dochter dat ervaren?
Daar aangekomen zagen we direct dat de schaapjes een prachtig nieuw onderkomen hebben gekregen. Ze logeren in tenten. Een paar maanden geleden is hun stal door brand verwoest. Er zijn toen heel veel schapen verbrand. Die zware tijden waren voorbij zagen we toen we daar aankwamen en dat gaf voor mij opnieuw de betrekkelijkheid en tevens schoonheid van het leven aan.
Sinds die eerste keer komen we er graag terug. De natuur verandert momenteel enorm. Mijn dochter zingt uit volle borst en wijst me op de paddenstoelen, de spinnenwebben en de dauw.
De woorden ‘vitaliteit is eindeloos’ krijgen opnieuw betekenis voor mij.
Daar aangekomen zagen we direct dat de schaapjes een prachtig nieuw onderkomen hebben gekregen. Ze logeren in tenten. Een paar maanden geleden is hun stal door brand verwoest. Er zijn toen heel veel schapen verbrand. Die zware tijden waren voorbij zagen we toen we daar aankwamen en dat gaf voor mij opnieuw de betrekkelijkheid en tevens schoonheid van het leven aan.
Sinds die eerste keer komen we er graag terug. De natuur verandert momenteel enorm. Mijn dochter zingt uit volle borst en wijst me op de paddenstoelen, de spinnenwebben en de dauw.
De woorden ‘vitaliteit is eindeloos’ krijgen opnieuw betekenis voor mij.
Reacties
Mooi verhaal weer, goed geschreven, mooi taal gebruik.
John
Aan het neuzen, jou naam gegoogled en geschrokken! Heb zo vaak aan je gedacht de afgelopen jaren!Pas nog met Dick over je gehad. Kan ik je gewoon eens mailen?
Dikke kus, Margreet(ooit jouw buuf op het Asserpark)