Doorgaan naar hoofdcontent

Professor Scherder op bezoek bij Nieuw Unicum


Ik heb opnieuw met professor Scherder gesproken die op bezoek was bij Nieuw Unicum. Twee van zijn studenten presenteerden een onderzoek naar MS en pijn dat ze bij Nieuw Unicum hebben uitgevoerd onder 40 patienten. Zie het verslag dat Brecht Daams hiervan gemaakt heeft.

Ik vond het boeiend wat professor Scherder vertelde. Hij is heel geïnteresseerd in muziek en ik ook. We hebben het samen gehad over pianospelen met MS. Ik zoek naar een manier om dit te doen. En ik heb sowieso een hele mooie piano op mijn kamer staan. Dat helpt zeker ook! Mijn kinderen vinden het in ieder geval leuk om er op te spelen. En daar geniet ik enorm van. Ik heb een kutziekte, maar dàt kan ik nog steeds: Ik ben erg goed in het genieten van muziek. 

Reacties

Tonny hendriks zei…
Lieve Claudybrugginkblogspot,Wat fijn je weer te zien.Je piano vergezelt je dus weer.heerlijk dat je zo van muziek geniet en dat Maude en Daan ook muziekaal zijn,.Prof S.zagen we pas nog op TV. Groeten van ons,Willem en Ton.

Populaire posts van deze blog

Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plök veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieëren voor Claudy. Laot mèr komme! (zo heet ook één van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu heeft ze per ongelu

Een heel zwaar leven

Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep.  Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is.  Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo: Bij ons in het straatje  Daar ging eens een praatje Dat Coba van Kret van Bertram Ging trouwen met Doris die 70 jaar is En niemand die snapt er wat van. Dat doet ‘m het voorjaar Dat ligt aan het lenteweer Want alles wat jong is Och dat vrijt zo graag Tatatata! Tatatata! In het Limburgs klinkt het beter