De komende tijd ga ik kijken bij tehuizen in Nederland om te zien waar ik kan gaan wonen. Ik hoop daar nieuwe energie te vinden. Hoeveel hulp ik ook krijg en hoeveel lieve mensen er ook om me heen zijn, ik ben ook heel vaak alleen. En dat is niet goed voor me. De afgelopen weken heb ik veel gesproken met mensen. Onder anderen met de huisarts. We hebben het over een euthanasieverklaring gehad. Ik wil niet dood, maar ik wil het wel geregeld hebben. Net als een tehuis. De gesprekken hebben me opgelucht. Er zijn weinig dingen die ik zelf kan doen, juist daarom wil ik zelf de belangrijke besluiten nemen. En daar hoort de stap om naar een tehuis te gaan bij. John, Daan, Maude, mijn ouders en mijn zus steunen me hierin. Ik vind het leven nog steeds bijzonder. En ik vind het heerlijk als mensen me komen opzoeken, als ze dat willen natuurlijk. Net als op mijn feest, geniet ik van de kracht van andere mensen. Ik vind dat mooi. Ik heb zelf een rotziekte maar het leven is nog steeds moo
Over tegenslag en de schoonheid van het leven