Twee weken geleden kreeg ik een dichtbundel van dominee Carel ter Linden. Zoals ik al eens verteld heb in dit blog ben ik goed bevriend met zijn dochter. In de bundel zag ik een gedicht over diezelfde dochter staan. Het heet ‘Toegang’ en is echt prachtig. Ik heb gevraagd of ik het hier mag publiceren en dat mocht. Het gedicht deed mij denken aan mijn eigen jeugd. In die tijd was ik helemaal weg van Claude Debussy, Ik heb gekozen om een prelude van Debussy ‘la fille aux cheveux de lin’ mee te publiceren, De prelude heeft een open eind, passend bij het meisje, bij mijn jeugd, bij die van mijn vriendin en bij de tijd die onze kinderen nu ingaan. Toegang Mijn dochter, pril, op hoge stelten in zwijgende verbondenheid dragend mijn trui en broek, roept mij naar boven toe om haar te helpen. Zij wil haar kamer kunnen sluiten Maar ’t slot zit vastgeroest. Ik zoek gereedschap en terwijl ik schroef denk ik: ik sluit mijzelf ook buiten. Een kind ontluikt, en onverwacht gaan deuren dicht. Vraag je
Over tegenslag en de schoonheid van het leven