Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plök veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieëren voor Claudy. Laot mèr komme! (zo heet ook één van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu heeft ze per ongelu
Recente posts

Een heel zwaar leven

Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep.  Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is.  Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo: Bij ons in het straatje  Daar ging eens een praatje Dat Coba van Kret van Bertram Ging trouwen met Doris die 70 jaar is En niemand die snapt er wat van. Dat doet ‘m het voorjaar Dat ligt aan het lenteweer Want alles wat jong is Och dat vrijt zo graag Tatatata! Tatatata! In het Limburgs klinkt het beter

Het hoeft niet altijd nieuws te zijn...

Beste volgers, het  is hier lang stil geweest. Ik vond het zelf de afgelopen jaren, als ik Claudy had gezien, moeilijk iets op te schrijven na afloop. We hadden niets besproken dat we niet al vaker hadden op geschreven. Wellicht is het mijn journalistieke verleden dat me hier dwars zit, het gevoel dat je altijd iets nieuws moet vertellen omdat het anders niet interessant voor anderen is, om te lezen. Mijn overbuurvrouw Brecht heeft gelukkig geen last van dit soort beperkende gedachten en leverde het volgende stukje bij mij aan, dat ik hierna zal plaatsen. Leuk om te lezen, en wie weet voelt iemand zich geroepen om ook weer eens iets te sturen. Dat kan altijd naar petra@petraterdoest.nl. Groet aan jullie allen, Petra ter Doest - blogbeheerder

Carel en Henriette op bezoek

Dit is een bijdrage van Henriette ter Linden Het is woensdagochtend, ik ben samen met mijn vader Carel bij Claudy. Het is een prachtige zonnige dag, zoals alle dagen deze zomer van 2018. Sinds een tijd is hij weer intensief bezig met het instuderen van pianostukken. 'Zou je het een idee vinden om bij Claudy te oefenen?' vroeg ik hem een tijdje geleden. 'Jij wil graag spelen, en zij vindt het heerlijk om te luisteren'. 'Ik vind het leuk dat je er bent,' zegt Claudy tegen Carel. Dan, uit het niets: 'Ik ben niet bang voor de dood' Het zal vast komen omdat Carel dominee was. 'Ik geloof niet in de dood' 'Ik geloof in energie. Energie vergaat nooit' 'Einstein' 'Waar hield jij van, om te spelen?' vraagt Carel. 'Van Chopin'. 'Ik heb een stuk meegenomen, Nocturne 1 van Chopin, speelde je dat ook?' 'Getverdemme' 'In pósitieve zin' zegt ze erbij. Hij begint te neuriën. En Claudy neuriet mee. Er

De eerste zoen

Veel dingen weet ik niet meer. Dat is mijn probleem. Het hoort bij mijn ziekte dat ik veel vergeet. Gelukkig weet ik een aantal belangrijke dingen wel. Dat Daan en Maude mijn kinderen zijn. Dat ze mooi en bijzonder zijn en dat ik trots op ze ben. Ik weet dat ik een enorme fan ben van de jongens Jusse en geniet van hun muziek. Dat ze op dezelfde school zaten in Hilversum als Daan. En dan herinner ik me Mark. De eerste jongen met wie ik zoende. Waar en wanneer weet ik niet meer maar ik weet wel dat het een leuke jongen was en een lekker ding. Ik weet dat ik het leven de moeite waard vind en wens iedereen een mooie dag. 😗

Naar een concertlezing met professor Scherder

Een verslag van Brecht Daams. Op 9 maart gingen Claudy, ik en mijn zus samen naar een optreden van professor Erik Scherder.  Het was een concert-lezing in de Kleine Zaal van het Concertgebouw. Het werd gepresenteerd als een muzikale reis door ons brein, in woord en klank. Scherder’s woorden werden begeleid door prachtig pianospel van Nikola Meeuwsen. Hij is zestien jaar, in 2014 was hij winnaar van het Koninklijk Concertgebouw Concours. Welke composities Nicola speelde, weet ik niet meer precies, maar Claudy kende ze allemaal en ze begon enthousiast mee te neuriën. We hebben weer genoten van de boeiende presentatie van professor Scherder.  Wij houden van muziek en Claudy vooral van piano, en we zijn ook zeer geïnteresseerd in de invloed van muziek op het brein. Net als Scherder en hij weet er ook enorm veel van af. We zijn al vaker naar zijn concertlezingen geweest en telkens onthouden we weer wat meer van al die informatie. De dag na dit optreden hoorde ik muziek die me emot

Meer Singing in the Brain...

Er is iets bijzonders gebeurd dat ik graag door wil geven. Zoals jullie wel weten is professor Erik Scherder geïnteresseerd in muziek en in MS. Hij is in februari bij mij op bezoek geweest. Mijn kinderen vonden dat heel stoer. En ik ook. Het bijzondere is dat hij een paar dagen geleden mij nog een keer een bezoek bracht toen hij in Zandvoort was. Zonder aanleiding, zomaar! Ik heb zijn boek   Singing in the Brain   gelezen en dat vond ik waanzinnig. Ik zou het heel fijn vinden om positief bij te dragen aan een oplossing voor deze ziekte. Waar zit de kracht?  Een ding weet ik zeker: Muziek en mensen! Ik vind het geweldig dat mijn buurvrouw Brecht Daams op haar manier een bijdrage levert. Ze heeft inmiddels veel onderzoek gedaan naar de relatie tussen voeding en MS. Op dit blog is daar vaker over bericht. Professor Scherder leest mijn blog ook en hij is ook geïnteresseerd in de invloed van voeding en elektrostimulatie op MS.      Het zou mooi zijn als we samen onderzoek