Een heel zwaar leven

Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep. 

Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is. 

Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo:

Bij ons in het straatje 

Daar ging eens een praatje

Dat Coba van Kret van Bertram

Ging trouwen met Doris die 70 jaar is

En niemand die snapt er wat van.

Dat doet ‘m het voorjaar

Dat ligt aan het lenteweer

Want alles wat jong is

Och dat vrijt zo graag

Tatatata! Tatatata!

In het Limburgs klinkt het beter hoor! En dan rijmt het ook allemaal. 

Over liedjes gesproken: ik laat Claudy een lied horen dat mijn dochter gezongen heeft, ‘Mijn leven is van mij’, bekend van Pia Douwes. Claudy vind het leuk. Het sluit wel een beetje aan bij dat hele zware leven van Brigitte Kaandorp. Echt heel zwaar!

Dan is het lunchtijd en komt er patat met veel mayonnaise. Heerlijk! En ook nog eens ijs toe. 

Claudy’s dag is weer goed!

Brecht Daams