Goede Week

Voor mij is dit al mijn hele leven een bijzondere tijd. Een tijd die aanzet tot bezinning, een tijd waar vele facetten in zitten. En voor mij zeker, met het voorjaar buiten, van een overheersende schoonheid.

Van een wijze man, kreeg ik een heel mooi gedicht. Het is gemaakt door een terminale patiente die inmiddels is overleden. Wat ik er, door mijn ziekte, in herken is hoe moeilijk het is om uitdrukking te geven aan je gevoel, zelfs tegenover je dierbaren, omdat je beiden in een tegenovergestelde situatie zit. Ik vind dat de tekst ook mooi past bij deze week.

Ik sta aan de overkant

Ik sta aan de overkant van een stroom
de stroom van jouw verdriet
jouw eenzaamheid

ik wil je bereiken
maar vind de woorden niet
vind de gebaren niet
ik sta daar aan de overkant tegenover jou
kon ik met je meehuilen
ik vind de tranen niet

niet diep genoeg kan ik voelen
wat je voelt
het enige wat ik koppig doe
ik blijf
ik sta
ik wacht
ik kijk

zo ben ik een beetje bij je

(Marina San Giorgi, uit de bundel ‘Vliegend naar het licht’ )

Wyneke, een lieve vriendin, heeft mee gedacht over een passende muziekkeuze. Het is geworden: An Wasserflussen Babylon van Bach. Een van de choral-vorspiele, die hij voor orgel heeft getoonzet. Het speelt zich af aan de rand van het water en is gebaseerd op een psalmtekst over de verbanning van de Joden naar Babylonië. En over de goede en slechte herinneringen daaraan. Prachtig!