Ik vertelde al eens dat ik drie jaar geleden ben gestopt met piano spelen omdat het lezen van de noten me te veel moeite kostte. Het boek Musicofilia van Oliver Sax bracht me op het idee om muziek op een andere manier in mij op te nemen. Ik prent nu maat voor maat in mijn hoofd en probeer te voelen hoe het klinkt. Dat gaat heel langzaam maar het gaat… Voor het einde van dit jaar wil ik Nocturne 20 van Chopin onder de knie hebben. Het volgende stuk heb ik al uitgezocht: Arietta van Grieg. Het geeft me een positief gevoel, van zingeving, van het ervaren van schoonheid op een andere manier. De pijn van het niet meer piano kunnen spelen ligt achter mij. Ik zie wat ik nu kan als een cadeautje! De schoonheid van muziek is er nog steeds en zal er ook altijd blijven. Op een andere manier maar ik realiseer me dat het genot niet minder is geworden. Deze keer een stuk van Janine Jansen. Door haar energie voel je de kracht van het nu. Op haar eigen site staan prachtige fragmenten. Voor dit blog h
Over tegenslag en de schoonheid van het leven