Doorgaan naar hoofdcontent

Marije en mijn piano

Afbeelding
Door
23 maart - Woensdagavond ben ik naar het Concertgebouw geweest. Ik ben opgehaald en naar Amsterdam gebracht…. Het was waanzinnig mooi. Een jong talent.

Vandaag schijnt de zon. Angelique is geweest voor huidverzorging en manicure. Ze komt en keer per twee weken. Dus vandaag zie ik er mooi en netjes verzorgd uit vandaag.

Sinds een maand of vier heb ik een nieuwe kamer in  Nieuw Unicum met mijn eigen spullen.
Ook dat is fijn. Ik heb mijn piano in mijn kamer staan. Dat is heel fijn, al kan ik er niet op spelen, anderen kunnen dat wel.

Mijn nicht Marije heeft voor me gespeeld. Haar man is net overleden. Getverdemme, wat speelde ze mooi. Het gaf haar ook kracht.

Er zijn dingen die groter zijn dan jezelf.

Ik heb een kutziekte maar ik heb een manier gevonden om er mee om te gaan. Muziek geeft mij nog steeds kracht en het spelen van Marije gaf mij ook weer een stimulans.  Muziek brengt momenten waarop ik het leven toch mooi vind.


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Door
Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plök veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieëren voor Claudy. Laot mèr komme! (zo heet ook één van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu heeft ze per ongelu
Een reactie posten
Meer lezen

Een heel zwaar leven

Door
Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep.  Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is.  Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo: Bij ons in het straatje  Daar ging eens een praatje Dat Coba van Kret van Bertram Ging trouwen met Doris die 70 jaar is En niemand die snapt er wat van. Dat doet ‘m het voorjaar Dat ligt aan het lenteweer Want alles wat jong is Och dat vrijt zo graag Tatatata! Tatatata! In het Limburgs klinkt het beter
Een reactie posten
Meer lezen