Brecht heeft vorige week me meegenomen naar het
Concertgebouw voor een bijeenkomst met professor Scherder. Na afloop kwam hij
naar me toe om een hand te geven. Wat ik natuurlijk een eer vond. We hebben
gepraat over muziek. Hij vindt muziek heel belangrijk en juist ook voor de
hersens van iemand die ziek is. Brecht heeft hem verteld over de elektrostimulatie
waar zij al veel over heeft ontdekt.
Ik heb hem verteld over de droom die ik net daarvoor had
gehad. In die droom was ik in Engeland bij het graf van mijn oude pianojuf
mevrouw Jordans. Op haar grafsteen stond: ‘Ziekte en invaliditeit verrijken de
geest’. Hij vond dat interessant vanuit zijn vakgebied.
Maar t mooiste komt nog. Brecht heeft met hem gemaild en nu
wil hij me komen opzoeken in Nieuw Unicum. Hij komt hier vaker voor zijn werk
met MS-patienten. Als hij me opzoekt wil hij praten over elektrostimulatie en
hij wil me horen piano spelen. Dat betekent: even oefenen. Want dat gaat op dit
moment helemaal niet.
En dan was er Daans verjaardag op 14 juli. John heeft me
opgehaald en we hebben thuis de verjaardag gevierd. Maude was er, mijn ouders
waren gekomen en twee zussen van John. Het was waanzinnig. En dat vond Daan
ook.
En dan wil ik nog vertellen hoe lief mijn zus Iris was. Ze
heeft me laatste opgehaald uit Zandvoort en op en neer gereden naar Eemnes om
bij het feest van Petra en Harm te zijn. Wat een zus! Dikke kus.
![]() |
De bijeenkomst in het Concertgebouw |
![]() |
Met professor Scherder in de lobby |
Reacties