Doorgaan naar hoofdcontent

‘Ziekte en invaliditeit verrijken de geest’ én een leuke ontmoeting met professor Scherder.

Ik ben nu voor een lange periode in Nieuw Unicum in Zandvoort tot eind juli. Ik kom graag af en toe hier, de mensen zijn lief. Al woon ik het liefste thuis natuurlijk.

Brecht heeft vorige week me meegenomen naar het Concertgebouw voor een bijeenkomst met professor Scherder. Na afloop kwam hij naar me toe om een hand te geven. Wat ik natuurlijk een eer vond. We hebben gepraat over muziek. Hij vindt muziek heel belangrijk en juist ook voor de hersens van iemand die ziek is. Brecht heeft hem verteld over de elektrostimulatie waar zij al veel over heeft ontdekt. 

Ik heb hem verteld over de droom die ik net daarvoor had gehad. In die droom was ik in Engeland bij het graf van mijn oude pianojuf mevrouw Jordans. Op haar grafsteen stond: ‘Ziekte en invaliditeit verrijken de geest’. Hij vond dat interessant vanuit zijn vakgebied.

Maar t mooiste komt nog. Brecht heeft met hem gemaild en nu wil hij me komen opzoeken in Nieuw Unicum. Hij komt hier vaker voor zijn werk met MS-patienten. Als hij me opzoekt wil hij praten over elektrostimulatie en hij wil me horen piano spelen. Dat betekent: even oefenen. Want dat gaat op dit moment helemaal niet.

En dan was er Daans verjaardag op 14 juli. John heeft me opgehaald en we hebben thuis de verjaardag gevierd. Maude was er, mijn ouders waren gekomen en twee zussen van John. Het was waanzinnig. En dat vond Daan ook.

En dan wil ik nog vertellen hoe lief mijn zus Iris was. Ze heeft me laatste opgehaald uit Zandvoort en op en neer gereden naar Eemnes om bij het feest van Petra en Harm te zijn. Wat een zus! Dikke kus.

De bijeenkomst in het Concertgebouw

 Met professor Scherder in de lobby






Reacties

Populaire posts van deze blog

Goede Week

Voor mij is dit al mijn hele leven een bijzondere tijd. Een tijd die aanzet tot bezinning, een tijd waar vele facetten in zitten. En voor mij zeker, met het voorjaar buiten, van een overheersende schoonheid. Van een wijze man, kreeg ik een heel mooi gedicht. Het is gemaakt door een terminale patiente die inmiddels is overleden. Wat ik er, door mijn ziekte, in herken is hoe moeilijk het is om uitdrukking te geven aan je gevoel, zelfs tegenover je dierbaren, omdat je beiden in een tegenovergestelde situatie zit. Ik vind dat de tekst ook mooi past bij deze week. Ik sta aan de overkant Ik sta aan de overkant van een stroom de stroom van jouw verdriet jouw eenzaamheid ik wil je bereiken maar vind de woorden niet vind de gebaren niet ik sta daar aan de overkant tegenover jou kon ik met je meehuilen ik vind de tranen niet niet diep genoeg kan ik voelen wat je voelt het enige wat ik koppig doe ik blijf ik sta ik wacht ik kijk zo ben ik een beetje bij je (Marina San Giorgi, uit de bundel ‘Vlieg...

Op proef naar Nieuw Unicum

Van 9 februari tot en met 3 maart ga ik op proef naar Nieuw Unicum. Dit is het tehuis voor MS patiënten in Zandvoort. Ik vind het spannend en ben benieuwd wat dit me gaat brengen. Ik hoop er onder andere vaker toe te komen om te schrijven op mijn blog omdat ik graag mijn ervaringen wil delen anderen. Het lijkt me ook heerlijk om bezoek te krijgen. Dus als je wilt komen, vind ik dat geweldig. Er zijn geen bezoektijden. Het is wel handig je komst aan te kondigen via een speciale agenda die moet helpen om een beetje overzicht te houden. Klik  hier  om naar de agenda te gaan. En je kunt natuurlijk mailen om contact op te nemen, naar  cbruggink@online.nl . Het adres van Nieuw Unicum is: Zandvoortselaan 165 2042 XK Zandvoort Bij zo'n grote stap hoort natuurlijk muziek... ditmaal uit mijn Limburgse geboorteland ...