Doorgaan naar hoofdcontent

‘Ziekte en invaliditeit verrijken de geest’ én een leuke ontmoeting met professor Scherder.

Ik ben nu voor een lange periode in Nieuw Unicum in Zandvoort tot eind juli. Ik kom graag af en toe hier, de mensen zijn lief. Al woon ik het liefste thuis natuurlijk.

Brecht heeft vorige week me meegenomen naar het Concertgebouw voor een bijeenkomst met professor Scherder. Na afloop kwam hij naar me toe om een hand te geven. Wat ik natuurlijk een eer vond. We hebben gepraat over muziek. Hij vindt muziek heel belangrijk en juist ook voor de hersens van iemand die ziek is. Brecht heeft hem verteld over de elektrostimulatie waar zij al veel over heeft ontdekt. 

Ik heb hem verteld over de droom die ik net daarvoor had gehad. In die droom was ik in Engeland bij het graf van mijn oude pianojuf mevrouw Jordans. Op haar grafsteen stond: ‘Ziekte en invaliditeit verrijken de geest’. Hij vond dat interessant vanuit zijn vakgebied.

Maar t mooiste komt nog. Brecht heeft met hem gemaild en nu wil hij me komen opzoeken in Nieuw Unicum. Hij komt hier vaker voor zijn werk met MS-patienten. Als hij me opzoekt wil hij praten over elektrostimulatie en hij wil me horen piano spelen. Dat betekent: even oefenen. Want dat gaat op dit moment helemaal niet.

En dan was er Daans verjaardag op 14 juli. John heeft me opgehaald en we hebben thuis de verjaardag gevierd. Maude was er, mijn ouders waren gekomen en twee zussen van John. Het was waanzinnig. En dat vond Daan ook.

En dan wil ik nog vertellen hoe lief mijn zus Iris was. Ze heeft me laatste opgehaald uit Zandvoort en op en neer gereden naar Eemnes om bij het feest van Petra en Harm te zijn. Wat een zus! Dikke kus.

De bijeenkomst in het Concertgebouw

 Met professor Scherder in de lobby






Reacties

Populaire posts van deze blog

Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plök veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieëren voor Claudy. Laot mèr komme! (zo heet ook één van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu heeft ze per ongelu

Een heel zwaar leven

Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep.  Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is.  Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo: Bij ons in het straatje  Daar ging eens een praatje Dat Coba van Kret van Bertram Ging trouwen met Doris die 70 jaar is En niemand die snapt er wat van. Dat doet ‘m het voorjaar Dat ligt aan het lenteweer Want alles wat jong is Och dat vrijt zo graag Tatatata! Tatatata! In het Limburgs klinkt het beter