Doorgaan naar hoofdcontent

AUBAGIO® Deel 4

Afbeelding
Door
Gister heeft mijn zus me geholpen met het nemen van de antibiotica. Dit moet op bepaalde tijden. Ik heb hier geen overzicht over wat mij zenuwachtig en onzeker maakt. Maar ik word hier bij geholpen en het lukt en dat is een positief punt. Ik ben niet alleen en dat vind ik erg fijn.

Ik kreeg van verschillende mensen zowel Petra als Henriëtte positieve reacties op mijn afgelopen paar blogs. Eindconclusie was; volhouden Claudy. Dat is even heel erg moeilijk. Maar ik ga door, en samen met Artemis beschrijf ik dit.

Terug naar gister, het was een hele zware avond met mijn zus. Alle problemen die ik eerder noemde op mijn blog over incontinentie etc. die kwamen deze avond duidelijk naar voren.

De dag breekt aan en mijn dochter gaat weer naar school. Het leven gaat gewoon door. En ik ga hier graag in mee.




Reacties

Josephine zei…
Wat lastig allemaal. In moeilijke tijden kan muziek mij daar soms doorheen helpen. Zeker in een mooi pianostuk kan ik soms troost en kracht vinden.
woensdag, november 19, 2014 2:32:00 p.m.
Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Door
Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plök veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieëren voor Claudy. Laot mèr komme! (zo heet ook één van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu heeft ze per ongelu
Een reactie posten
Meer lezen

Een heel zwaar leven

Door
Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep.  Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is.  Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo: Bij ons in het straatje  Daar ging eens een praatje Dat Coba van Kret van Bertram Ging trouwen met Doris die 70 jaar is En niemand die snapt er wat van. Dat doet ‘m het voorjaar Dat ligt aan het lenteweer Want alles wat jong is Och dat vrijt zo graag Tatatata! Tatatata! In het Limburgs klinkt het beter
Een reactie posten
Meer lezen