Doorgaan naar hoofdcontent

AUBAGIO® Deel 3

Gisteren ben ik met Artemis en Sophie naar het ziekenhuis geweest. Dit kwam onverwachts en ik was er dan ook erg zenuwachtig voor. 
Na wat onderzoeken heb ik met Dr. Bouma, mijn neuroloog gesproken. Dr. Bouma ervaar ik als een bijzonder plezierige man waar ik eerder al eens een gesprek mee heb gehad samen met mijn man. Zijn dochters zitten bij onze dochter op school en doen tegelijk eindexamen dit jaar. 

Uiteindelijk ( na lang wachten, zo gaat dat in ziekenhuizen) kwam er uit de onderzoeken dat ik een urineweg infectie heb. Dit zou voor mij een reden kunnen zijn dat ik heel veel problemen heb met mijn ontlasting. Ik ben direct aan een antibiotica kuur begonnen.
Er is een logische mogelijkheid dat deze infectie de werking van Aubagio negatief beïnvloed. Dit zou heel duidelijk passen in mijn moeilijkheden met mijn stoelgang (zowel urine als ontlasting) 
Als de infectie daadwerkelijk de boosdoener is zou ik binnenkort als de kuur aanslaat, positieve verandering moeten gaan ervaren. 

Mijn zus werkt bij Hartmann, ( incontinentieverzorging) en zij werkt aan materiaal voor ontlasting en urine verlies. Ze vind het fijn om te volgen wat er gebeurd met mij, en vanavond komt ze gezellig op bezoek. 
Ook mijn man en mensen dicht om mij heen zijn erg benieuwd naar wat er met mij gebeurt. Dit alles schrijf ik graag op mijn blog. 




De cello geeft mij ontzettend veel kracht, het gaat voor mij de ruimte in. Door Lucas, een vriend ben ik in aanraking gekomen met de Cello Biënnale, hij gaat daar binnenkort naar toe en ik ga graag mee.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plök veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieëren voor Claudy. Laot mèr komme! (zo heet ook één van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu heeft ze per ongelu

Een heel zwaar leven

Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep.  Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is.  Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo: Bij ons in het straatje  Daar ging eens een praatje Dat Coba van Kret van Bertram Ging trouwen met Doris die 70 jaar is En niemand die snapt er wat van. Dat doet ‘m het voorjaar Dat ligt aan het lenteweer Want alles wat jong is Och dat vrijt zo graag Tatatata! Tatatata! In het Limburgs klinkt het beter