Doorgaan naar hoofdcontent

AUBAGIO®

Dinsdag 14 oktober, Graag wil ik met jullie mijn bevindingen delen van de eerste dag dat ik van start ben gegaan aan een spannend nieuw medicijn tegen MS. Dit medicijn; AUBAGIO® is sinds kort ook in Nederland verschenen.

John en Maude waren die dag weg maar ik vond dat ik het nemen van het medicijn niet moest uitstellen. Wel gaf dit mij een groot gevoel van onmacht. Ik was bang. Bang voor het effect dat het medicijn op mij zou gaan hebben en bang omdat ik me alleen voelde. Ik was niet helemaal alleen want bij mij was een vrijwilligster, dit stelde mij enigszins gerust.

Volgende week komt Erica mijn diëtist. Ik wil haar graag vragen hoe ik er voor kan zorgen dat ik mijn kracht niet te veel verlies.

Ik houd jullie op de hoogte wat mijn verdere bevindingen en ontwikkelingen zijn wat betreft het nieuwe medicijn.

Beethoven gaf alle facetten van het leven weer in zijn stukken. Mijn piano lerares noemde hem "Rauw". De fase waarin ik nu zit kan ik linken met dat rauwe. 
Ik sluit vandaag af met dit muziek stuk van Beethoven dat ik zojuist hoorde op de radio. 





Hier nog wat achtergrond informatie over het medicijn AUBAGIO® 


Reacties

Populaire posts van deze blog

Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plök veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieëren voor Claudy. Laot mèr komme! (zo heet ook één van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu heeft ze per ongelu

Een heel zwaar leven

Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep.  Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is.  Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo: Bij ons in het straatje  Daar ging eens een praatje Dat Coba van Kret van Bertram Ging trouwen met Doris die 70 jaar is En niemand die snapt er wat van. Dat doet ‘m het voorjaar Dat ligt aan het lenteweer Want alles wat jong is Och dat vrijt zo graag Tatatata! Tatatata! In het Limburgs klinkt het beter