Doorgaan naar hoofdcontent

Samen kom je verder - MS Research


Donderdag 24 november was een hele bijzondere dag. MS Research organiseerde Living with MS, met als thema ‘Samen bereik je meer’. En zo was het ook die hele dag. Niet alleen
door samen te zijn met lotgenoten voelde je je sterk maar ook omdat er wetenschappers waren die hun kennis deelden.

Ik wil een paar voorbeelden noemen van wat ik heb meegemaakt.
  • De avond ervoor sliep ik met Margriet, die met mij meeging, in een hotel in de buurt. We ontmoeten daar een man die ook de volgende dag naar MS Research bleek te gaan. Hij heette Reinder van Raalte had sinds vijf jaar ms en speelde net als ik piano, hij was op zijn 18e naar het conservatorium gegaan. Zijn verhaal raakte me. Je kon nog niets zien van zijn ziekte, maar hij maakte zich grote zorgen over zijn gezin en of hij daar wel voor kon blijven zorgen. De volgende dag trad hij op met een groep vrienden, The Hubble Orchestar uit Zwolle. Zie hun mooie Facebookpagina. Ze droegen een nummer op aan mij. Dat vond ik natuurlijk geweldig.
  • Chris Veraart was er. Hij is een jurist en ms-patiënt en een voorbeeld voor velen van ons. In april dit jaar schreef ik al eens een stukje over hem. Ik heb hem een hand gegeven. Je kunt zien dat hij een ver gevorderd stadium van ms heeft. Maar hij was er, hij kwam speciaal voor Mikki van der Zwan
  • Mikki is twaalf jaar en heeft ms. Ze trad op met de zanger Wolter Kroes, waar ze een grote fan van is. En hij van haar.  Hun optreden was een groot succes. Tranen en kippenvel in de hele zaal.
  • We kregen informatie over vitamine D3. Uit onderzoek blijkt dat ms-  patiënten al na een maand of twee meer kracht krijgen als ze D3 slikken. Dat doe ik nu dus ook. En de Caesar therapeute houdt bij hoe het met mij gaat want meten is weten. Wat zou het mooi zijn als ik mee kan helpen aantonen dat D3 helpt.

 Natuurlijk waren er ook wel een paar dingen die niet zo leuk waren. Voor de balans vermeld ik ze even:

  •  Ik ontmoette een ms-patiënte en haar dochter. De moeder was erg somber en dat maakte dat ik er zelf ook even somber van werd.
  •  Een vrouw die voor de hersenwetenschapper Dick Swaab werkt vertelde over het belang van meer hersenonderzoek. Daarvoor hebben ze meer hersenen van overleden ms-patiënten nodig. Van dat verhaal werd ik ellendig, want dat is iets waar ik nog helemaal niet mee bezig wil zijn.

Alles bij elkaar heeft deze dag mij heel veel kracht en moed gegeven. Ik vond dat de dagtitel ‘Samen kom je verder’ eer werd gedaan.

En dan nu een filmpje van Hubble Orchestar, let op de accordeonist.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plök veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieëren voor Claudy. Laot mèr komme! (zo heet ook één van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu heeft ze per ongelu

Een heel zwaar leven

Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep.  Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is.  Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo: Bij ons in het straatje  Daar ging eens een praatje Dat Coba van Kret van Bertram Ging trouwen met Doris die 70 jaar is En niemand die snapt er wat van. Dat doet ‘m het voorjaar Dat ligt aan het lenteweer Want alles wat jong is Och dat vrijt zo graag Tatatata! Tatatata! In het Limburgs klinkt het beter