Doorgaan naar hoofdcontent

Discipline helpt maar niet altijd

Op 26 maart heb ik in dit blog een stuk geschreven over Bart ter Woerds,
Bart is de derde Nederlander die de Liberation treatment heeft ondergaan.
Sinds die tijd heb ik af en toe telefonisch contact met hem, zoals afgelopen week
Mijn vraag is altijd hoe is het nu met jou? Gezien mijn eigen ervaringen heb ik aan een woord voldoende. Het gaat goed met hem, maar er is wel veel discipline nodig om vooruit te komen.

Dat herken ik.
Dit is mijn manier om discipline op te brengen:

  • Mijn cesar therapeute komt elke week en geeft mij dan nieuwe oefeningen op. Die doe ik dagelijks
  • Ik speel iedere dag piano, dat is voor mij de beste graadmeter die ik heb

  • Last but not least: mijn huishouden en een goede energie verdeling

Maar altijd maar streng voor jezelf zijn, is ook niet goed. Ik vind december altijd een zware maand. In zo’n tijd moet je ook een beetje aardig voor jezelf zijn en soms tegen jezelf zeggen: nu is het even mooi geweest, je hebt even genoeg je best gedaan.

Voor nu, geniet van het leven.

Dit muziekstuk, een sonate van Scarlatti, heb ik van iemand gekregen toen ik naar Amerika ging om daar stage te lopen. Dat is nu 22 jaar geleden. Ik heb het bandje eindeloos gedraaid, het gaf veel rust bij al die overweldigende indrukken die ik daar aan de westkust kreeg. Pogorelich werd daarna een bekende pianist, hij was heel knap bovendien!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Goede Week

Voor mij is dit al mijn hele leven een bijzondere tijd. Een tijd die aanzet tot bezinning, een tijd waar vele facetten in zitten. En voor mij zeker, met het voorjaar buiten, van een overheersende schoonheid. Van een wijze man, kreeg ik een heel mooi gedicht. Het is gemaakt door een terminale patiente die inmiddels is overleden. Wat ik er, door mijn ziekte, in herken is hoe moeilijk het is om uitdrukking te geven aan je gevoel, zelfs tegenover je dierbaren, omdat je beiden in een tegenovergestelde situatie zit. Ik vind dat de tekst ook mooi past bij deze week. Ik sta aan de overkant Ik sta aan de overkant van een stroom de stroom van jouw verdriet jouw eenzaamheid ik wil je bereiken maar vind de woorden niet vind de gebaren niet ik sta daar aan de overkant tegenover jou kon ik met je meehuilen ik vind de tranen niet niet diep genoeg kan ik voelen wat je voelt het enige wat ik koppig doe ik blijf ik sta ik wacht ik kijk zo ben ik een beetje bij je (Marina San Giorgi, uit de bundel ‘Vlieg...

Op proef naar Nieuw Unicum

Van 9 februari tot en met 3 maart ga ik op proef naar Nieuw Unicum. Dit is het tehuis voor MS patiënten in Zandvoort. Ik vind het spannend en ben benieuwd wat dit me gaat brengen. Ik hoop er onder andere vaker toe te komen om te schrijven op mijn blog omdat ik graag mijn ervaringen wil delen anderen. Het lijkt me ook heerlijk om bezoek te krijgen. Dus als je wilt komen, vind ik dat geweldig. Er zijn geen bezoektijden. Het is wel handig je komst aan te kondigen via een speciale agenda die moet helpen om een beetje overzicht te houden. Klik  hier  om naar de agenda te gaan. En je kunt natuurlijk mailen om contact op te nemen, naar  cbruggink@online.nl . Het adres van Nieuw Unicum is: Zandvoortselaan 165 2042 XK Zandvoort Bij zo'n grote stap hoort natuurlijk muziek... ditmaal uit mijn Limburgse geboorteland ...