Doorgaan naar hoofdcontent

Kracht, muziek en blind

In juli van dit jaar, tijdens de enorme hitte, zijn wij gaan eten bij Wakker in Eemnes. Ik kom bij Wakker met veel plezier. Er staat een prachtige vleugel en tijdens het diner is er live muziek, dit maal een optreden van een blinde pianist, Ted Robinson. Hij speelde prachtig, het kwam recht uit zijn hart. In de pauze dronk hij wat aan de bar, ik trok mijn stoute schoenen aan en ging naar hem toe.
“Mag ik naast u komen zitten?” vroeg ik hem. Dat was goed.
“U speelt prachtig.” Ik vertelde hem dat ik MS heb en dat mijn hobby piano spelen is en dat ik een manier zocht om ondanks mijn handicap te spelen. Ik vertelde hem over de behandeling van Zamboni die ik zojuist achter de rug had. Ik vertelde hem ook dat ik meer gevoel had in mijn vingers tijdens het spelen. Ik vroeg hem waar hij de kracht vandaan haalde, waardoor hij zo kon spelen. Hij zei: “Het geeft mij kracht als ik een paar mensen in het restaurant een plezierige avond bezorg." Tot slot zei hij tegen mij: “Be patient, it will come.”
Hij had mij nu een plezierige avond bezorgd.

Ik wil graag een passend stuk van Stevie Wonder toevoegen. Hij zingt Friends samen met Dionne Warwick, Whitney Houston en Luther Vandross.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Goede Week

Voor mij is dit al mijn hele leven een bijzondere tijd. Een tijd die aanzet tot bezinning, een tijd waar vele facetten in zitten. En voor mij zeker, met het voorjaar buiten, van een overheersende schoonheid. Van een wijze man, kreeg ik een heel mooi gedicht. Het is gemaakt door een terminale patiente die inmiddels is overleden. Wat ik er, door mijn ziekte, in herken is hoe moeilijk het is om uitdrukking te geven aan je gevoel, zelfs tegenover je dierbaren, omdat je beiden in een tegenovergestelde situatie zit. Ik vind dat de tekst ook mooi past bij deze week. Ik sta aan de overkant Ik sta aan de overkant van een stroom de stroom van jouw verdriet jouw eenzaamheid ik wil je bereiken maar vind de woorden niet vind de gebaren niet ik sta daar aan de overkant tegenover jou kon ik met je meehuilen ik vind de tranen niet niet diep genoeg kan ik voelen wat je voelt het enige wat ik koppig doe ik blijf ik sta ik wacht ik kijk zo ben ik een beetje bij je (Marina San Giorgi, uit de bundel ‘Vlieg...

Op proef naar Nieuw Unicum

Van 9 februari tot en met 3 maart ga ik op proef naar Nieuw Unicum. Dit is het tehuis voor MS patiënten in Zandvoort. Ik vind het spannend en ben benieuwd wat dit me gaat brengen. Ik hoop er onder andere vaker toe te komen om te schrijven op mijn blog omdat ik graag mijn ervaringen wil delen anderen. Het lijkt me ook heerlijk om bezoek te krijgen. Dus als je wilt komen, vind ik dat geweldig. Er zijn geen bezoektijden. Het is wel handig je komst aan te kondigen via een speciale agenda die moet helpen om een beetje overzicht te houden. Klik  hier  om naar de agenda te gaan. En je kunt natuurlijk mailen om contact op te nemen, naar  cbruggink@online.nl . Het adres van Nieuw Unicum is: Zandvoortselaan 165 2042 XK Zandvoort Bij zo'n grote stap hoort natuurlijk muziek... ditmaal uit mijn Limburgse geboorteland ...