Doorgaan naar hoofdcontent

Ruimte om te dromen

Bart heeft me dus aan het denken gezet. De kliniek in Duitsland, waar ik door Prescan terecht ben gekomen, heeft me dus aangeraden om door te gaan en me te laten behandelen volgens de nieuwe methode.
Prescan helpt me bij de vervolgstap. Ze hebben een kliniek in Duitsland gevonden waar mijn aderen kunnen worden schoongemaakt. Deze week hoor ik wanneer ik daar terecht kan.

Intussen zal ik mij wijden aan het volgende:

1. Mijn Caesar therapeute, Lisette van de Geijn, helpt mij bij het maken van een omschrijving van mijn fysieke toestand voor de ingreep en daarna. Ze gaat dit doen aan de hand van allerlei testjes maar ook met video-opnamen van mij als ik loop en ik eventwichtsoefeningen doe.
2. Mijn huisarts, Gert Roos en neuroloog Martijn Stevens volgen hoe het mij gaat en krijgen van de Caesar therapeute een verslag.
3. En dan is er een nieuwe persoon in mijn leven, die ik via via heb leren kennen. Gert-Jan van Santen is werkzaam als internist in Twente, hij wil mij helpen meer energie over te houden. Hij doet dat met behulp van “wandering”, een nieuwe stroming die te maken heeft met healing en waar hij in gelooft. Ik weet er nog niet veel van, maar heb nu twee keer met hem gesproken via skype en tot nu toe doet mij dat goed.

Wat er ook van dit alles terecht komt, het is altijd goed. Voor nu geeft het me in ieder geval ruimte om te dromen.

Graag wil ik afsluiten met een prachtig muziekstuk van Beethoven, No 30, opus 109 hier gespeeld door Rudolf Serkin. Hier kan ik ook bij wegdromen...

Reacties

Populaire posts van deze blog

Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plök veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieëren voor Claudy. Laot mèr komme! (zo heet ook één van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu heeft ze per ongelu

Een heel zwaar leven

Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep.  Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is.  Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo: Bij ons in het straatje  Daar ging eens een praatje Dat Coba van Kret van Bertram Ging trouwen met Doris die 70 jaar is En niemand die snapt er wat van. Dat doet ‘m het voorjaar Dat ligt aan het lenteweer Want alles wat jong is Och dat vrijt zo graag Tatatata! Tatatata! In het Limburgs klinkt het beter