Doorgaan naar hoofdcontent

Eigen keuzes

Ik ben druk bezig geweest om uit te zoeken wat het verhaal van Zamboni en de Liberation Treatment voor mij betekent. Via de mail heb ik een tijd geleden contact gezocht met Bart ter Woerds en ik overleg graag met hem hoe ik verder zal gaan. Via mensen die al in Polen zijn geweest, kreeg ik de naam van Prescan, een Nederlands bedrijf dat net een kliniek in Dusseldorf heeft geopend. We hebben gebeld en ik kon er meteen terecht voor een MRI en een echo om te kijken of ik stenose en ijzerdepots heb. Want voor ms-patiƫnten die dat hebben, heeft het zin om verder te gaan. Op 5 mei is John met me meegegaan naar Duitsland, we waren allebei zenuwachtig. Maar ik had ook besloten dat als de uitslag zou zijn dat behandeling bij mij geen zin heeft, dat het ook goed was. Dan had ik het in ieder geval geprobeerd. Na alle testen volgde een gesprek met de Duitse radioloog, een aardige man. Hij zei: Ja, je hebt stenose en ja we hebben ijzerdepots gevonden. Hij raadde me aan om een vervolgbehandeling volgens Zamboni in te zetten. Dat is dus de volgende stap. Waar zal dit gebeuren? Het andere goede nieuws dat de neuroloog hier graag wil meekijken bij wat er gebeurt. De Nederlandse neurologen houden grote afstand tot Zamboni, dus ik ben erg blij dat ik er een heb die openstaat voor andere, niet-conventionele ideeƫn. Met mijn Cesar-therapeute ga ik een test opzetten om te meten wat ik kan, voor en na de behandeling. Ik ben moe van alles, maar heb wel een heel positief gevoel over waar ik mee bezig ben.

PS
Geen muziek dit keer. Geweldig dat de broertjes Jussen uit Hilversum zo'n prachtige cd hebben uitgebracht, van Beethoven. Helaas kan ik er niks van laten horen op dit blog.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Goede Week

Voor mij is dit al mijn hele leven een bijzondere tijd. Een tijd die aanzet tot bezinning, een tijd waar vele facetten in zitten. En voor mij zeker, met het voorjaar buiten, van een overheersende schoonheid. Van een wijze man, kreeg ik een heel mooi gedicht. Het is gemaakt door een terminale patiente die inmiddels is overleden. Wat ik er, door mijn ziekte, in herken is hoe moeilijk het is om uitdrukking te geven aan je gevoel, zelfs tegenover je dierbaren, omdat je beiden in een tegenovergestelde situatie zit. Ik vind dat de tekst ook mooi past bij deze week. Ik sta aan de overkant Ik sta aan de overkant van een stroom de stroom van jouw verdriet jouw eenzaamheid ik wil je bereiken maar vind de woorden niet vind de gebaren niet ik sta daar aan de overkant tegenover jou kon ik met je meehuilen ik vind de tranen niet niet diep genoeg kan ik voelen wat je voelt het enige wat ik koppig doe ik blijf ik sta ik wacht ik kijk zo ben ik een beetje bij je (Marina San Giorgi, uit de bundel ‘Vlieg...

Op proef naar Nieuw Unicum

Van 9 februari tot en met 3 maart ga ik op proef naar Nieuw Unicum. Dit is het tehuis voor MS patiĆ«nten in Zandvoort. Ik vind het spannend en ben benieuwd wat dit me gaat brengen. Ik hoop er onder andere vaker toe te komen om te schrijven op mijn blog omdat ik graag mijn ervaringen wil delen anderen. Het lijkt me ook heerlijk om bezoek te krijgen. Dus als je wilt komen, vind ik dat geweldig. Er zijn geen bezoektijden. Het is wel handig je komst aan te kondigen via een speciale agenda die moet helpen om een beetje overzicht te houden. Klik  hier  om naar de agenda te gaan. En je kunt natuurlijk mailen om contact op te nemen, naar  cbruggink@online.nl . Het adres van Nieuw Unicum is: Zandvoortselaan 165 2042 XK Zandvoort Bij zo'n grote stap hoort natuurlijk muziek... ditmaal uit mijn Limburgse geboorteland ...