Doorgaan naar hoofdcontent

Eigen keuzes

Ik ben druk bezig geweest om uit te zoeken wat het verhaal van Zamboni en de Liberation Treatment voor mij betekent. Via de mail heb ik een tijd geleden contact gezocht met Bart ter Woerds en ik overleg graag met hem hoe ik verder zal gaan. Via mensen die al in Polen zijn geweest, kreeg ik de naam van Prescan, een Nederlands bedrijf dat net een kliniek in Dusseldorf heeft geopend. We hebben gebeld en ik kon er meteen terecht voor een MRI en een echo om te kijken of ik stenose en ijzerdepots heb. Want voor ms-patiƫnten die dat hebben, heeft het zin om verder te gaan. Op 5 mei is John met me meegegaan naar Duitsland, we waren allebei zenuwachtig. Maar ik had ook besloten dat als de uitslag zou zijn dat behandeling bij mij geen zin heeft, dat het ook goed was. Dan had ik het in ieder geval geprobeerd. Na alle testen volgde een gesprek met de Duitse radioloog, een aardige man. Hij zei: Ja, je hebt stenose en ja we hebben ijzerdepots gevonden. Hij raadde me aan om een vervolgbehandeling volgens Zamboni in te zetten. Dat is dus de volgende stap. Waar zal dit gebeuren? Het andere goede nieuws dat de neuroloog hier graag wil meekijken bij wat er gebeurt. De Nederlandse neurologen houden grote afstand tot Zamboni, dus ik ben erg blij dat ik er een heb die openstaat voor andere, niet-conventionele ideeƫn. Met mijn Cesar-therapeute ga ik een test opzetten om te meten wat ik kan, voor en na de behandeling. Ik ben moe van alles, maar heb wel een heel positief gevoel over waar ik mee bezig ben.

PS
Geen muziek dit keer. Geweldig dat de broertjes Jussen uit Hilversum zo'n prachtige cd hebben uitgebracht, van Beethoven. Helaas kan ik er niks van laten horen op dit blog.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plƶk veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieĆ«ren voor Claudy. Laot mĆØr komme! (zo heet ook Ć©Ć©n van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu heeft ze per ongelu

Een heel zwaar leven

Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep.  Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is.  Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo: Bij ons in het straatje  Daar ging eens een praatje Dat Coba van Kret van Bertram Ging trouwen met Doris die 70 jaar is En niemand die snapt er wat van. Dat doet ‘m het voorjaar Dat ligt aan het lenteweer Want alles wat jong is Och dat vrijt zo graag Tatatata! Tatatata! In het Limburgs klinkt het beter