Twee weken geleden kreeg ik een prachtig artikel in handen van een van de eerste drie Nederlanders die dit jaar de ''Liberation treatment' heeft ondergaan in Polen. Hij heet Bart ter Woerds en is 34 jaar. Polen is het land van Chopin dus dat intrigeert mij mij al. Voor de behandeling ging het erg slecht met Bart. Zijn neuroloog kon niets meer voor hem doen. Hij lag op bed. Hij was gestopt met alle medicijnen omdat hij niet meer geloofde dat die hem konden helpen (komt mij bekend voor). Als laatste redmiddel ging hij naar Polen. De operatie ging goed!! Het effect was prachtig.
Nieuwsgierig heb ik hem opgebeld. Het gaat nog steeds goed met hem. Hij loopt en speelt met zijn kinderen. Bart is een aardige man die gelooft in wat hij zegt. Hij heeft een mooie stem. Hij klinkt als iemand die het, momenteel, als zijn doel ziet om zijn kennis door te geven aan andere MS patiënten.
Bart veroordeelt zijn neurologen niet. Hij had alleen het geloof verloren in de huidige medicijnen en heeft de kracht gehad om naar Polen te gaan, De oorlog die de Italiaanse dokter Zamboni met de farmaceutische industrie, de medische wereld, de wetenschap en de politiek heeft ontketend, heeft Bart achter zich gelaten. Hij heeft zijn eigen keuze gemaakt en die pakt goed voor hem uit! Ik realiseer me dat dit voor iedereen anders kan zijn, maar is een eigen keuze!!. Bart wordt heel veel gebeld, iedereen wil zijn vehaal horen, wil van hem weten hoe het zit. Maar hij kan het leven weer aan.
Bart je hebt me aan het denken gezet!
Graag sluit ik af met prelude no 17 van Chopin. Een kenner beschreef hem als ‘omhoog tillend’, prachtig, ook dat gun ik iedereen, ook Bart in deze drukke tijden, en mezelf om van een afstand, weloverwogen, ergens naar te kijken!
Nieuwsgierig heb ik hem opgebeld. Het gaat nog steeds goed met hem. Hij loopt en speelt met zijn kinderen. Bart is een aardige man die gelooft in wat hij zegt. Hij heeft een mooie stem. Hij klinkt als iemand die het, momenteel, als zijn doel ziet om zijn kennis door te geven aan andere MS patiënten.
Bart veroordeelt zijn neurologen niet. Hij had alleen het geloof verloren in de huidige medicijnen en heeft de kracht gehad om naar Polen te gaan, De oorlog die de Italiaanse dokter Zamboni met de farmaceutische industrie, de medische wereld, de wetenschap en de politiek heeft ontketend, heeft Bart achter zich gelaten. Hij heeft zijn eigen keuze gemaakt en die pakt goed voor hem uit! Ik realiseer me dat dit voor iedereen anders kan zijn, maar is een eigen keuze!!. Bart wordt heel veel gebeld, iedereen wil zijn vehaal horen, wil van hem weten hoe het zit. Maar hij kan het leven weer aan.
Bart je hebt me aan het denken gezet!
Graag sluit ik af met prelude no 17 van Chopin. Een kenner beschreef hem als ‘omhoog tillend’, prachtig, ook dat gun ik iedereen, ook Bart in deze drukke tijden, en mezelf om van een afstand, weloverwogen, ergens naar te kijken!
Reacties
Ik ben me daarin aan het verdiepen daar ik ook MS heb. Ik zie van de medische wereld alleen maar angst verhalen.
Zij reflecteren naar mijn idee alleen hun eigen angst naar ons toe. Dat wil ik graag ombuigen.
Veel succes Bart.