Drie maanden geleden werd ik heel enthousiast door een vriendin gewezen op het boek Musicofilia van de neuroloog Oliver Sacks. Ik heb het direct besteld als luister cd. Het raakte me diep, ik haalde eruit dat je ook als je een handicap hebt muziek op een eigen manier kunt vormgeven. Eerder in dit blog heb ik beschreven dat ik het piano spelen los heb moeten laten omdat de frustratie over wat ik allemaal niet meer kon groter werd dan het plezier. Oliver Sacks vindt dat als het leven je niet toestaat iets op een bepaalde manier te doen je zelf op zoek moet gaan naar een andere weg. Jaap van Zweden haalde dit aan toen hij laatst in het programma Zomergasten was. Hij gaf het voorbeeld uit het boek van een jongen die Gilles de la Tourette heeft en drum speelt. Door de muziek krijgt energie van de jongen een andere uitlaatklep en valt het vloeken stil. Het boek van Sacks hield mij ook bezig en ik besloot dat ik wat ik had opgedaan moest toepassen op mijn eigen pianospelen. Sindsdien studeer ik elke dag op de Nocturne Posthume nr 20 van Chopin. Ik lees ’s ochtends eerst in het muziekboek en speel dan uit mijn hoofd, ik luister naar mijn spel en sla het op in mijn hoofd. Elke dag voeg ik twee maten toe. Ik ben nu op pagina 2. Het gaat goed en geeft me een grote voldoening. Ik doe het niet voor de buitenwereld, ik doe het voor niemand behalve voor mijzelf. Het oordeel van anderen maakt me niets meer uit.
Diëtiste Jessica de Wit uit Laren heeft voor mij een dieet opgesteld op basis van het ms-dieet van Terry Wahls en het Paleodieet. Jessica vindt het goed dat ik dit hier op mijn blog zet zodat ook anderen dit kunnen bekijken.
Reacties
Het makkelijkste is om gewoon door te gaan. Mijn versleten heup fluit me terug en dwingt me na te denken over het leven. Hierdoor wordt ik gedwongen om andere keuzes te maken. Ik ben nu zo ver dat ik het zie als een kans, waar ik alleen maar sterker kan uit komen. Dank voor het lezen van je blog. Ik heb veel bewondering voor je kracht, vitaliteit en de manier hoe je met MS omgaat. Leuk om je binnenkort te zien. Kus Beate
Het makkelijkste is om gewoon door te gaan. Mijn versleten heup fluit me terug en dwingt me na te denken over het leven. Hierdoor wordt ik gedwongen om andere keuzes te maken. Ik ben nu zo ver dat ik het zie als een kans, waar ik alleen maar sterker kan uit komen. Dank voor het lezen van je blog. Ik heb veel bewondering voor je kracht, vitaliteit en de manier hoe je met MS omgaat. Kus Beate