Doorgaan naar hoofdcontent

Nog een keer Egypte.

Met haar gezinnetje is Petra voor de tweede week in Marokko.
Ik sta het mezelf nog een keer toe, om het over mijn verleden in Egypte te hebben.
Het was begin voorjaar in Egypte. Het werd al warmer, en het was daar erg stoffig.
De Griek John P. woonachtig in Egypte, reed in een gloed nieuwe Mercedes door de straten van Cairo, ik zat naast hem.
In een van de zijstraten, zat een man boven op een plankje. Onder het plankje zaten wielentjes. De man had geen benen meer. Hij bewoog zich voort met zijn handen.
John P. opende het raampje van zijn auto en wierp wat geld naar de man.
John P. sloot het auto raam. Hij keek me aan en zei ,,Dat is als voorzorgs maatregel, voor als ik het in mijn volgende leven slecht tref.” Ik wist op dat moment niet wat ik moest zeggen of doen. Ik hield mijn mond. We zijn verder het stoffige,drukke en prachtige Cairo in gereden, naar de plek van bestemming.

Mijn man en ik zien Egypte als een erg verrijkende evaring.
Graag wil ik afsluiten met een bijpassend muziek stuk uit Egypte.



Het leven in Egypte, en ook de confrontatie met mijn ziekte, heeft mij doen besluiten om donateur van het Lilianefonds te worden.
http://www.lilianefonds.nl/

Reacties

Populaire posts van deze blog

Goede Week

Voor mij is dit al mijn hele leven een bijzondere tijd. Een tijd die aanzet tot bezinning, een tijd waar vele facetten in zitten. En voor mij zeker, met het voorjaar buiten, van een overheersende schoonheid. Van een wijze man, kreeg ik een heel mooi gedicht. Het is gemaakt door een terminale patiente die inmiddels is overleden. Wat ik er, door mijn ziekte, in herken is hoe moeilijk het is om uitdrukking te geven aan je gevoel, zelfs tegenover je dierbaren, omdat je beiden in een tegenovergestelde situatie zit. Ik vind dat de tekst ook mooi past bij deze week. Ik sta aan de overkant Ik sta aan de overkant van een stroom de stroom van jouw verdriet jouw eenzaamheid ik wil je bereiken maar vind de woorden niet vind de gebaren niet ik sta daar aan de overkant tegenover jou kon ik met je meehuilen ik vind de tranen niet niet diep genoeg kan ik voelen wat je voelt het enige wat ik koppig doe ik blijf ik sta ik wacht ik kijk zo ben ik een beetje bij je (Marina San Giorgi, uit de bundel ‘Vlieg...

Op proef naar Nieuw Unicum

Van 9 februari tot en met 3 maart ga ik op proef naar Nieuw Unicum. Dit is het tehuis voor MS patiënten in Zandvoort. Ik vind het spannend en ben benieuwd wat dit me gaat brengen. Ik hoop er onder andere vaker toe te komen om te schrijven op mijn blog omdat ik graag mijn ervaringen wil delen anderen. Het lijkt me ook heerlijk om bezoek te krijgen. Dus als je wilt komen, vind ik dat geweldig. Er zijn geen bezoektijden. Het is wel handig je komst aan te kondigen via een speciale agenda die moet helpen om een beetje overzicht te houden. Klik  hier  om naar de agenda te gaan. En je kunt natuurlijk mailen om contact op te nemen, naar  cbruggink@online.nl . Het adres van Nieuw Unicum is: Zandvoortselaan 165 2042 XK Zandvoort Bij zo'n grote stap hoort natuurlijk muziek... ditmaal uit mijn Limburgse geboorteland ...