Doorgaan naar hoofdcontent

Duchenne

Ik kreeg een reactie van Karel de Groot op het stukje Communicatie dat ik op 31 maart schreef. Karel schrijft:

Claudy,Ik bewonder de rust die je blog uitstraalt en het geeft stof tot nadenken. Ik wil je ook een vraag stellen. Hoe kijk jij aan tegen de onmogelijkheid voor de Duchenne patienten om mee te doen aan een internationale trail die ze mogelijkheden bied op verbetering van hun toestand onder hen mom van de bescherming van de jeugd. Ze mogen dit (te) korte leven niet eens over hun eigen lot beschikken. De wetenschap weet kennelijk wel raad met zaken waar de ethiek nog geen antwoord op heeft. Denk je dat juist van uit de hoek van de wetenschap een bredere communicatie nodig is met de politiek, dan is die idiote formulierenliefde van de overheid misschien ooit ook verleden tijd.

Beste Karel, dank je voor je reactie. Ik wil heel graag reageren op wat je schrijft alleen heb ik een paar vragen. Wat is jouw relatie tot dit onderwerp? Wat is de trail waar je over schrijft, is dat een onderzoek? Waarom mogen kinderen daar niet aan meedoen?
De positie van patienten tegenover artsen en onderzoekers houdt mij zeer bezig en ik wil graag met dit onderwerp verder.

Hartelijke groet Claudy.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Goede Week

Voor mij is dit al mijn hele leven een bijzondere tijd. Een tijd die aanzet tot bezinning, een tijd waar vele facetten in zitten. En voor mij zeker, met het voorjaar buiten, van een overheersende schoonheid. Van een wijze man, kreeg ik een heel mooi gedicht. Het is gemaakt door een terminale patiente die inmiddels is overleden. Wat ik er, door mijn ziekte, in herken is hoe moeilijk het is om uitdrukking te geven aan je gevoel, zelfs tegenover je dierbaren, omdat je beiden in een tegenovergestelde situatie zit. Ik vind dat de tekst ook mooi past bij deze week. Ik sta aan de overkant Ik sta aan de overkant van een stroom de stroom van jouw verdriet jouw eenzaamheid ik wil je bereiken maar vind de woorden niet vind de gebaren niet ik sta daar aan de overkant tegenover jou kon ik met je meehuilen ik vind de tranen niet niet diep genoeg kan ik voelen wat je voelt het enige wat ik koppig doe ik blijf ik sta ik wacht ik kijk zo ben ik een beetje bij je (Marina San Giorgi, uit de bundel ‘Vlieg...

Op proef naar Nieuw Unicum

Van 9 februari tot en met 3 maart ga ik op proef naar Nieuw Unicum. Dit is het tehuis voor MS patiënten in Zandvoort. Ik vind het spannend en ben benieuwd wat dit me gaat brengen. Ik hoop er onder andere vaker toe te komen om te schrijven op mijn blog omdat ik graag mijn ervaringen wil delen anderen. Het lijkt me ook heerlijk om bezoek te krijgen. Dus als je wilt komen, vind ik dat geweldig. Er zijn geen bezoektijden. Het is wel handig je komst aan te kondigen via een speciale agenda die moet helpen om een beetje overzicht te houden. Klik  hier  om naar de agenda te gaan. En je kunt natuurlijk mailen om contact op te nemen, naar  cbruggink@online.nl . Het adres van Nieuw Unicum is: Zandvoortselaan 165 2042 XK Zandvoort Bij zo'n grote stap hoort natuurlijk muziek... ditmaal uit mijn Limburgse geboorteland ...