Doorgaan naar hoofdcontent

Hohe Messe van Bach

Afbeelding
Door
Vorig weekeinde zijn Alette en ik naar de Hohe Messe van Bach geweest. De uitvoering vond plaats in de Jacobikerk in Utrecht. Alette en ik leven beiden in het nu, maar dat laten we graag door het verleden verrijken. Alette ken ik al sinds mijn studententijd in Wageningen. We speelden op woensdagavond in Hotel De Wereld (dat de vrede na WO II daar was getekend wisten we wel, maar beseften we nog niet). Alette speelde prachtig dwarsfluit en ik speelde piano. We gingen nu luisteren naar Addo, ook hem ken ik nog uit die tijd. Met Addo had ik les van dezelfde pianojuf, en we speelde samen quatre mains. Addo heeft de piano verwisseld voor zang en zingt al geruime tijd in een koor, het Collegium Vocale in Zeist, dirigente Laetitia Schouten. Alette en ik volgen hun kunsten al vijf jaar.
Een mooie bijkomstigheid bij deze uitvoering waren de dwarsfluit en andere blaasinstrumenten die in de Hohe Messe zeer goed tot hun recht komen. Super!!
Een prachtige man (nu 86 jaar oud) die veel van muziek houdt, zei eens tegen mij: ‘Claudy’, voor mij begint en eindigt het leven met Bach.’

Volgende week: kan ik wat doen voor de wetenschap?

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Door
Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plök veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieëren voor Claudy. Laot mèr komme! (zo heet ook één van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu heeft ze per ongelu
Een reactie posten
Meer lezen

Een heel zwaar leven

Door
Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep.  Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is.  Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo: Bij ons in het straatje  Daar ging eens een praatje Dat Coba van Kret van Bertram Ging trouwen met Doris die 70 jaar is En niemand die snapt er wat van. Dat doet ‘m het voorjaar Dat ligt aan het lenteweer Want alles wat jong is Och dat vrijt zo graag Tatatata! Tatatata! In het Limburgs klinkt het beter
Een reactie posten
Meer lezen