Doorgaan naar hoofdcontent

Kan ik de wetenschap helpen?



Lieve lezer,

De eerste week van januari zit er al weer op. De decembermaand ligt al achter ons. Het jaar 2009 belooft voor ons allen weer spannend te worden.
Mijn lieve gezin bespreek ik even niet.
Zelf gebruik ik al drie maanden het medicijn Betaferon. Dat heeft mij de afgelopen tijd veel praktische problemen bezorgd. Je moet op een ingewikkelde manier een poeder zien te mengen met een oplosmiddel en dat moet allemaal steriel gebeuren volgens allerlei voorgeschreven stappen. Dat luistert allemaal nauw. Als je dat voor elkaar hebt, moet alles nog in een speciale injector. Die injector ging in één week, twee keer stuk. Ik kreeg twee nieuwe injectors via de post opgestuurd, maar praktische hulp kon niemand mij op dat moment geven. Ik zie op dit moment maar voor 20 procent. Het geklungel en de onzekerheid hebben me een enorme stress opgeleverd.
Met hulp van een vriendin met een medische achtergrond gaat het nu beter. Of het middel een positief effect heeft op mijn gezondheid is nog afwachten. Maar we gaan het nieuwe jaar in met een iets toegenomen zelfvertrouwen. Want ik heb wel zelf mijn drempels verlaagd. Ook ga ik kijken naar andere disciplines binnen de neuro-wetenschappen die wellicht een bijdrage kunnen leveren aan het vinden van een oplossing. Ik wil proberen of ik iets voor die wetenschap kan betekenen, of ik als MS-patient met een wetenschappelijke achtergrond wellicht mijn eigen ervaringen kan “vertalen” en voor het onderzoek bruikbaar kan maken. Een van de dingen die ik van plan ben, is contact opnemen met het NIN (Netherlands Institute for Neuroscience) om te begrijpen wat zij doen op het gebied van bijbvoorbeeld de re-generatie van hersen- en zenuwweefsel. Als ik wat bijzonders meemaak laat ik dat zeker horen.

Als laatste wil ik het hebben over het weer. PRACHTIG!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plök veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieëren voor Claudy. Laot mèr komme! (zo heet ook één van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu heeft ze per ongelu

Een heel zwaar leven

Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep.  Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is.  Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo: Bij ons in het straatje  Daar ging eens een praatje Dat Coba van Kret van Bertram Ging trouwen met Doris die 70 jaar is En niemand die snapt er wat van. Dat doet ‘m het voorjaar Dat ligt aan het lenteweer Want alles wat jong is Och dat vrijt zo graag Tatatata! Tatatata! In het Limburgs klinkt het beter