Doorgaan naar hoofdcontent

De kracht van muziek

Lieve lezer,

Vanaf mijn zevende jaar speel ik piano. Door de MS is mijn gezichtsvermogen achteruit gegaan, het viel me steeds moeilijker om al spelend naar het vervolg van de pagina in mijn muziekboek te kijken. Vier jaar geleden besloot ik dat de frustratie groter werd dan het plezier en dat het zelf pianospelen behoorde tot het verlies dat MS met zich meebrengt. Toch voel ik dat muziek altijd een onderdeel van mijn zijn zal zijn. Ik kan de muziek niet verliezen.

De kracht van muziek

Voor mij bevatten die vier woorden een waarheid die ik altijd bij me heb. De kracht van muziek wordt ook mooi verwoord in ‘Verwante zielen’ van Vikram Seth. Dit boek heb ik zes jaar geleden van een hele muzikale vriendin te leen gekregen.
Aan het einde van het boek luistert de mannelijke hoofdpersoon naar muziek die wordt gespeeld door de liefde van zijn leven. Zij is doof en is, misschien daardoor, in staat om op bijzondere wijze piano concerten ten gehore te brengen. Hij zegt, ik citeer uit mijn geheugen: ‘Waarom bidden om kracht? Waarom bidden dat leed je bespaard blijft? Het is genoeg, zegening genoeg, om af en toe naar deze mooie muziek te mogen luisteren. Maar niet te vaak want dat zou de ziel niet volhouden.’

PS
Lieve lezer, door op te schrijven wat mij kracht geeft, hoop ik anderen te inspireren omdat ook te doen. Als je zelf een ervaring hebt, die je wilt delen, mail mij dan. Of klik op reageren, het potloodje onder dit bericht.

Reacties

Anoniem zei…
Hoi Claudy,
De titel van je blog is veelzeggend en je schrijft werkelijk heel mooi.
Je staat bij mijn favorieten !
Heel veel liefs en tot gauw,
Toine

Populaire posts van deze blog

Gelukkig Nieuwjaar, Claudy!  Door Brecht Daams - 11 januari 2021 Ondanks de Corona-lockdown mag Claudy wel bezoek ontvangen, gelukkig. Claudy ontvangt mij met keurig gekamd haar en hele mooie rode sloffen aan. En met veel citaten van haar favoriete filosoof, Cruyff. Elk voordeel heb zijn nadeel, wie zei dat ook al weer? Het is nog lang geen Carnaval, maar ik heb toch twee CD's met carnavalskrakers meegenomen. Het zijn namelijk   Limburgse   carnavalskrakers! Claudy kan de teksten goed verstaan, want het is zelfs Venlo’s! “Iech plök veur diech de sjterre”, “Op sjtap mit miene sjat”, en vele andere krakers. De gezellige muziek is een groot succes.  De CD’s zijn niet van mij, ik heb ze geleend en moet ze teruggeven, maar ik zal ze kopieëren voor Claudy. Laot mèr komme! (zo heet ook één van de nummers).  In oktober had Claudy zich tot mijn verrassing voorgenomen om in het nieuwe jaar niet meer te roken. Maar nu was ze dat zeer goede voornemen alweer vergeten. Dus nu heeft ze per ongelu

Een heel zwaar leven

Vorige week was ik op bezoek bij Claudy. Ze is binnen Nieuw Unicum verhuisd en woont nu bij een andere groep.  Als ik binnenkom roept Claudy meteen enthousiast: “Hoe is het met jou?” Ze is in een goed humeur. Zelf zegt ze dat ze een heel zwaar leven heeft. Echt heel zwaar. En dat is heel grappig, omdat het een lied van Brigitte Kaandorp is.  Het is binnenkort carnaval en Claudy is al helemaal in de stemming. Ze zingt enthousiast een Limburgse carnavalskraker. Eerst denk ik dat Claudy onverstaanbaar praat, maar dat is het niet. Ze zingt in het Limburgs en dat versta ik niet. Gelukkig wil Claudy het wel voor me vertalen. In het Nederlands gaat het zo: Bij ons in het straatje  Daar ging eens een praatje Dat Coba van Kret van Bertram Ging trouwen met Doris die 70 jaar is En niemand die snapt er wat van. Dat doet ‘m het voorjaar Dat ligt aan het lenteweer Want alles wat jong is Och dat vrijt zo graag Tatatata! Tatatata! In het Limburgs klinkt het beter