13 jaar geleden kreeg ik te horen dat ik MS had. Ik was toen op bezoek in Nederland. Daan was 9 maanden oud, wij woonden en werkten toen beiden in Caïro, ik was daar al mijn eigen naïviteit tegen gekomen.
Ik had dus MS, en kwam in een zwaar deel van mijn leven terecht. Ik kon toen nauwelijks lopen en verbleef met Daan bij mijn, toen nog werkende, ouders. Iedere dag ging ik wandelen met mijn lieve tante, mijn lopen ging snel vooruit. John ging, na gezamenlijk overleg, door de week naar Cairo.
In die tijd kreeg ik 3 geschenken die voor mij altijd waardevol zullen zijn.
Van een tante kreeg ik een ‘cruise’ jurk, die zij veel meer bij mijn dan bij haar leeftijd vond passen. Van een andere tante kreeg ik een leuke pyjama. Haar man was 1 jaar daarvoor overleden en ook zij vond dat dit beter bij mij paste. Een derde tante gaf mij met dezelfde reden een jurk van haar.
Ik ervoer dat als kracht, het gaf mij energie, liefde. Ik had het idee dat ik iets buiten mezelf groeide. Ik ervoer het als rijkdom.
Wordt vervolgd
Ik had dus MS, en kwam in een zwaar deel van mijn leven terecht. Ik kon toen nauwelijks lopen en verbleef met Daan bij mijn, toen nog werkende, ouders. Iedere dag ging ik wandelen met mijn lieve tante, mijn lopen ging snel vooruit. John ging, na gezamenlijk overleg, door de week naar Cairo.
In die tijd kreeg ik 3 geschenken die voor mij altijd waardevol zullen zijn.
Van een tante kreeg ik een ‘cruise’ jurk, die zij veel meer bij mijn dan bij haar leeftijd vond passen. Van een andere tante kreeg ik een leuke pyjama. Haar man was 1 jaar daarvoor overleden en ook zij vond dat dit beter bij mij paste. Een derde tante gaf mij met dezelfde reden een jurk van haar.
Ik ervoer dat als kracht, het gaf mij energie, liefde. Ik had het idee dat ik iets buiten mezelf groeide. Ik ervoer het als rijkdom.
Wordt vervolgd
Reacties
Wat een prachtig stukje. Ik vind vitaliteit ook een mooie naam. Sommigen kunnen wel heel hard lopen maar zitten bij de pakken neer als ze tegenwind krijgen. In vitaliteit zit ook de v van veerkacht.
Nu ben ik ook heel benieuwd waar deze reactie terecht komt.
Hartelijke groet
Petra ter Doest
Nou, de website heeft een mooi en kalm-overzichtelijke lay out, dus dat is een prettig begin.
Ik denk dat het een heel goed idee van je is. Nu het fysiek lastiger is om je vrijuit te bewegen is het des te meer belangrijk om andere kanalen te ontwikkelen om met 'de wereld' in contact te blijven.
Ik denk zeker dat dit voor andere mensen die met de ziekte in aanraking komen een enorme steun kan zijn. We weten zelf ook dat juist in eerste instantie het heel belangrijk is om bij een onheils-diagnose mensen uit eigen ervaring te horen spreken over de situatie waarin je net zelf verzeild bent geraakt.
Dus ik zou zeggen, ga gewoon zo door, stuur het schip als het eenmaal vaart maakt (dan gaat het sturen ook makkelijker) en maak je blog openbaar, je zult zien dat je al snel contact met mensen uit onverwachte hoek zal maken.
liefs
Maarten
Mooi geschreven. Ik heb je bij mijn favorieten gezet :)
Hartelijke groet,
Brechtje
Een duidelijk en vooral krachtig verhaal.
Hartelijke groeten van Alice